374
శ్రీరామాయణము
అడవులఁ జరియించు - నందుకు నీకు
కడుభీతి వొడమెనే - కాని యించుకయు
వెఱపను మాటయే - వెంట యేనెఱుఁగ
పఱపును కంటక - పదములు నాకుఁ 3190
బడియలు రత్నకం - బళములు గంద
వొడిసుమ్ము గాలికిఁ - బొదివినధూళి
పచ్చిక పానుపుల్ - పట్టె మంచములు
మచ్చిక నీవు స-మ్మతముతో నొసఁగు
నాకునలమ్ము నా - కమృతమౌ నిల్లు
వాకిలిఁ దలఁపక - వత్తు నీవెంట
తల్లిదండ్రులను మదిఁ - దలఁప నేనొల్ల
కలిగినయందు నాఁ - కలిఁ దీర్చు దాన
నానిమిత్తంబు చిం - తలును వంతలును
మాని తోడుక పొమ్ము - మనవి చేకొమ్ము 3200
నినుఁగూడి యెచట నుం - డిన స్వర్గసుఖము
నినుఁబాయ స్వర్గంబె - నిరయ స్థలంబు
పగవాని కేలయొ - ప్పన సేయనన్ను
తగవౌనె యేను నీ - దాననుఁగానె?
యింకఁగాదని యం - టివే జాలలెస్స
యంకిల దీరెస - మక్షంబు నందె
సీత యేమాయనో - చెప్పెడి వార
లీతరి లేరని - యెంచి చింతిలుచు
నీవు వనంబులో - నెగులొందకుండ
యీవేళ మెప్పించి - యేక చిత్తమునఁ 3210
