పుట:శ్రీ రామాయణము - బాలకాండము.pdf/431

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

360

శ్రీరామాయణము

మొనరించి కన్నుల - నురల బాష్పములు
ఱెప్పల నణఁచి ధా - త్రిని యూరడించి
అప్పుడ జననీమ - హాయతనంబు

—: రాముఁడు సీతకడకుఁబోయి వనగమనము చెప్పుట :—


వెడలి సీతకు నిట్టి - వృత్తాంతమెల్లఁ
దడయక వివరింపఁ - దలఁచి రాఘవుఁడు
నగరు వెల్వడి రాఁగ - నగరమార్గమునఁ
బొగులుచు జనులు గుం - పులు గట్టిచూడ 2860
చేరుమున్నుగ నభి - షేకవిఘ్నంబు
లేరిచే రాకుండ - నెల్లవేలుపుల
మనసులోఁ గొల్చుచు - మాటమాటకును
తనరాక కెదురులు - తాఁ జూచుచున్న
ధారుణీతనయచెం - తకుఁ దలవాంచి
యేరామలను మొగం - బెత్తి కన్గొనక
సిగ్గువాటున నుండఁ - జేరి యా సీత
బెగ్గడిల్లుచు నిట్టి - బెడిదంపు మాట
నేరీతిఁ బల్కుదు - నీయింతి కనుచు
నోరాడకున్న మ - నోనాథుతోడ 2870
నేమియు నెఱుఁగక - యెద వడి సీత
రామునిఁజూచి ధీ - రత నిట్టులనియె,
"అనఘాత్మ! నేఁడు బా - ర్హస్పత్యమైన
జననుత పుష్యన - క్షత్రంబు మీకు
నభిషేకమున కర్హ - మని విప్రులెల్ల