అయోధ్యాకాండము
349
నీవుచింతింప కే - నీటిచేనైన,
నీవేళ నాతలం - పెఱఁగి కావింప 2590
నామతంబున రమ్ము - నామది మిగుల
కామింపుచున్నది - కానలుచేర
నేరాజ్యమొల్లక - యేఁగరె తొల్లి
ధీరులు వనులకెం - తేమేలుఁదలఁచి
అదియె నామదికిఁబ్రి - యంబయి తోఁచె
నిదిదైవగతి కైక - నేలదూరేదవు?”
అనిపల్క ఖేదమో - దాయత్తచిత్త
వనరుహుఁడై తల - వాంచి యుహ్హనుచు
నురగంబురీతి ని - ట్టూర్పులు నిగుడ
హరిమాడ్కి చూడ భ - యంకరుఁడగుచు 2600
కోరవోవుచు ముడి - గొన్నకన్బొమల
గారదాఁకిన మీను - గతి మౌళిఁగదల
కన్నులచెంగావి - గమ్మమోమెత్తి
యన్నతో లక్ష్మణుఁ - డప్పు డిట్లనియె.
—: దైవబలంబుకన్న పురుషకారమే ప్రబలమని లక్ష్మణుఁడు చెప్పుట :—
"తండ్రికిం దప్పెని - తఁడు రాజ్యకాంక్ష
వేండ్రమైనది రామ - విభుని చిత్తంబు
మనలఁ బ్రోచునె యిట్టి - మర్యాదవాఁడు
మనముల నితని న - మ్మఁగరాదటంచు
జనులెంతురో యను - శంకచే నీవు
వనుల కేఁగెదనన్న - వలవదియ్యెడల 2610
