పుట:శ్రీ రామాయణము - బాలకాండము.pdf/397

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

326

శ్రీరామాయణము

రివ్విధమని యాన - తీవమ్మ! తనకు
మదిమదినుండక - మందెమేలమున
నెదురాడి పరుషోక్తు - లీవుపల్కితివొ?
పిలువనంపినరాజు - ప్రియవచనములు
పలుకకయిపుడొక్క - పగిదినున్నాఁడు 2030
హేతువుదెలిసిన - నివ్విధంబనుచు
నాతోడఁదెలుపు మా - నవతీలలామ!”
అన విని కైకేయి - యడఁకువలేక
వినుమని యారఘు - వీరుతోఁబలికె.
"ఈ రాజునకుఁ గోప - మింతయుఁగాన
మేరిపై నేరమొ - క్కింతయు లేదు
వేఱేయున్నది మహీ - విభుని చిత్తంబు
పోరామి నీకు ని - ప్పుడుగలదేని
నీ నిమిత్తంబుగా - నెలకొన్న భయము
మానఁ జేయము తండ్రి - మాట చెల్లించి 2040
అహితంబు నీకు నా - కదియె హితంబు
మహిపాలకుండు ప్రే - మఁబ్రతిజ్ఞ చేసి
యేమనిపల్కుదు -- నితనితో ననుచు
నీమేర మొగమాట - నిటులున్నవాఁడు
యీరాజు తొల్లినాకి - చ్చెనువరము
లోరామ! వేఁడితి - నోడకయిపుడు
నాకునిచ్చితినని - నమ్మికల్ సేసి
ప్రాకృతగతి రిచ్చ - వడియున్నవాఁడు
యేమిసేయుదునని - యిటునటుఁగాక
యీమహీశుని సత్య - మిటులుండఁజేసె మూస:Float right2050