290
శ్రీరామాయణము
కరముకరంబుతోఁ - గదియుంచి యెత్తి
యరవిందలోచన - నాసీనఁజేసి
“నీకన్నఁబ్రియురాలు - నిక్కంబుగాఁగ
నాకు రాముని మించి - న ప్రియుండు లేఁడు
యీయర్థమెఱిఁగియు - నెఱుఁగనియటుల
నోయిందుబింబాస్య! - యుచితమే పలుక!
నిమిషంబునేఁ బాయ - నేరనిప్రాణ
సముఁడైన మారామ - చంద్రుని యాన
కోరికె యిపుడె వా - కొను మిట్టులనుచు
కోరినయపుడె నీ - కు నొసంగువాఁడ 1150
యితరులౌ పుత్రుల - నింతులు మేను
హితులు సామ్రాజ్యంబు - నింతయు నాకు
నేఁటికిశ్రీరాము - నెనసియుండుటకు
సాటియె యట్టి కౌ - సల్య కుమారు
పైనానవెట్టి త - ప్పను నీదుచెలువు
మానవతీమణి! - మదిఁగానలేవు
ఆబలంబు సహాయ - మైయుండనీకు
నోబాల! సంశయం - బొకటేల? నీకు
నడుగుమీవన" మం - దారదేశ మాత్మ
బెడరింప శమనునిఁ - బిలిచిన రీతి 1160
అనరానిమాట కా - మాతురుండైన
మనుజేశుఁ జూచియ - మ్మగువ యిట్లనియె.
—: కైకేయి దశరథుని వరము లడుగుట :—
“సత్యసంధుఁడు కీర్తి - శాలి ధార్మికుఁడు
నిత్యదానవినోది - నేఁడు మారాజు
