188
శ్రీరామాయణము
—: విశ్వామిత్రుఁడు మహర్షి యగుట :—
వేయేండ్లుతపము గా - వింపుచు నుండ
నాయెడనమరసై - న్యముచుట్టుఁగొల్వ
నజుఁడెంత ఋషివైతి - వని వచ్చిపల్కి
నిజధామమునకేఁగె - నిష్ఠఁగౌశికుఁడు
అపుడు ఘోరంబుగా - నాశ్రమంబునను
తపము పుష్కరము చెం - త నొనర్చుచుండ
—: మేనక విశ్వామిత్రుని కడకు వచ్చుట :—
అచ్చర మేనక - యనునది యటకు
వచ్చి నెచ్చెలులతో - వనకేళిస లుప
గాథేయుఁడా యింతిఁ - గనుఁగొని భ్రమసి
"యీధవళాక్షితో - నెససినఁజాలు 4540
తపములు ఫలియించె - ధన్యుఁడనైతి
నివుడుగా” దా కోర్కు - లీడేఱె ననుచు
నడుపుల మురిపెంబు - నగవులతేట
తొడలచక్కదనంబు - తురుమువ్రేఁకంబు
కలికిచూపుల బాగు - గబ్బితనంబు
కులుకులుఁజూచి సం - కోచంబుమాని
తొయ్యలి గాదిది - తొలుకారుమెఱుపు
వెయ్యేలయిదినాకు - వెలఁది యౌనేని
యేలనే భువనంబు - లేల? నేఁజేయు
గాలి యావటముల -గాలీఁచ పోవ 4550
తపముసేయఁగఘోర - తపన ప్రచండ
విపులాతపముల ని - వ్విపులాటవులను"
