172
శ్రీరామాయణము
డును మరి దృఢనేత్రుఁ - డును మహారథుఁడుఁ
గలిగిరి తనయులు - కౌశికమునికి
నెలమిఁదపంబువే - యేఁడులు చెల్లె
నపుడు సన్నిధిచేసి - నబ్జగర్భుండు
తపముచే రాజర్షి - ధర్మమొసంగె
పోయెఁగ్రమ్మర వేలు - పులుగొల్వధాత
అయెడ గాధేయుఁ - డాత్మఁజింతించి 4150
లెస్సగాఁజేసితి - లే తపంబేను
లెస్సఁగా తమ్మిచూ - లియు వరంబిచ్చె
రాజనేనట నన్న - రాజర్షి యనుచు
రాజీవభవుఁడాడి - రసికుఁడై చనియె.
యెవ్వరిఁచేఁగాని - యింతటివరము
నవ్వుబాటుల కోర్చి - నాతోడఁబలికె.
పోయినం బోనిమ్ము - భూరితపంబు
సేయుదుబ్రాహ్మణ్య - సిద్ధియౌటకును"
ననచు గ్రమ్మర నుగ్ర - మైనతపంబు
వనిఁ జేయుచుండె వి - శ్వామిత్రుఁడపుడు. 4160
—: త్రిశంకుని చరిత్ర :—
వసుమతి యేలు ని - క్ష్వాకు కులీనుఁ
డసమానుఁడు త్రిశంకుఁ - డను మహీవిభుఁడు
బొందితోడ నెని నాక - మున కేఁగదలఁచి
యందుకై యొకయజ్ఞ - మాచరించుటకుఁ
బూనివసిష్ఠ త - పోనిధిఁ జేరి
తానాత్మదలఁచు య - త్నము విన్నవింప
