పుట:శ్రీ రామాయణము - బాలకాండము.pdf/153

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

80

శ్రీరామాయణము

కాళియైననువానిఁ - గనియోడిపరచు
వానిపంపునఁబూని - వచ్చినవారు
సూనుల సుందోప - సుందదైత్యులకు
నేమెల్లనోపుదు - మే వారిఁజెనక
మాముందరసుబాహు - మారీచులనుచుఁ1930
బలుకకుఁడొకఁడైన - బలముతోఁ గూడి
చలమునం బోరుదు - సాధింతువాని
నెటులైనమేలునీ - వింక్కిటమీద
జటి వర్య! మారామ - చంద్రునిమాట
తలఁపకు” మనవుఁడు - దశరథవిభుని
పలుకులకునునెయ్యి - పై వేల్చునపుడు
భగ్గునమండిన - పావకురీతి
దిగ్గునలేచిగా - ధేయుఁడిట్లనియె.

 -: వసిష్ఠుఁడు విశ్వామిత్రుని మహిమ రామునకుఁ జెప్పుట :-

తగునయ్యయిటులాడి - తప్పరాఘవుల
కగునయ్య యిటువంటి - యనృతవాదంబు 1940
నీచేత నీకార్య - నిర్వాహభ క్తి
చూచికాదనిన - చో సూయేమిగొఱఁత
మంచిది యిందుచే - మాకేమి మ్రోయఁ
గాంచెదు నాదు యా - గముచిక్కువడిన
నెఱుఁగకయున్నా - రమే వచ్చినట్టి
తెఱవుమీకేమిం - తతీరనిపనియె.
చుట్టాలునీవును - సుఖముననుండు
పట్టభద్రుండవై - పదివేలువచ్చె