శ్రీరామాయణము
47
నందఱపదముల - నందంద వ్రాలి
చిందులాడుచు వారు - చెదరి కేడింప
కరములు మొగిచి చెం - గట వినయమునఁ
బరువడి నర్ఘ్యముల్ - పాద్యంబు లొసఁగి
ఎవ్వాఁడ వెద్దిపే - రెఱిఁగింపుమనుచు
జవ్వను లడుగ - నోసంయములార!1130
నాజనకుఁడు విభాం - డకుఁడు మన్నామ
మీజగతిని ఋష్య - శృంగుఁడటండ్రు
మీ యాశ్రమం బెద్ది - మీరేమి వేఁడి
యేయెడ కేగుచు - నిట చేరినారు
అనిన మహాత్మ! మా - యాశ్రమం బిటకు
ననతిదూరము చేర - నగు నేఁటిలోన
తడవుగాఁ బాడి ప - దక్రమంబునను
గడుమెచ్చ శుద్ధమా - ర్గమున మీఱుదుము
జలజాంబకు కథాప్ర - సంగముల్ నేర్చి
వలవనియాస నెవ్వరిఁ - జేరఁబోము1140
మందులలోఁ జేయు - మతము మాతలంపు
లందు తక్కుమహత్త్వ - మడుగ నేమిటికి
రవణతో శుకవచో - రచనలు చూప
భువి మమ్ముఁబోల స - త్పురుషులు లేరు
ఆప్తమర్మ మెఱుంగ - నగుయోగ్యుఁ బిలిచి
ప్రాప్తసంగతి బట్ట - బయలుసేయుదుము
మౌనినాయక! విను - మా! వనితలము
కాన నెన్నడు విని - కని పుట్టు మొదలు
నావలపులజాడ - లరయవుగాక
