ద్వి తీ య స్కం ధ ము.
113
మ. మెఱుపా యేమిది! కాదు కాదు చదల న్మేఘంబులే లేవు; బం
గరువీరా యిది! కాదు కాదు కొలుముల్ కాఱుల్ కనన్ రావు; చం
దురురేకా యిది ! కాదు కాదు. దిననాథుం డెక్కె నట్టాకసం
బెఱుగంజాలకయుంటిగాఁక నవలాయే సందియం దేటికిన్.86
శా. ఔరా దీని యొయారమేమి వగలే మాహా సుధాంథోజగ
న్నారీరత్నమొ కిన్నరీమణియొ గంధర్వాంగనారత్నమో
యేరీ మధ్యమలోకమందు సరివా రీకన్నెకుం గల్గిరో
లేరో భోగవతీపురంబునఁ గన ల్లీలాకలాపంబులన్.87
క. ఎవ్వతెయో యిది యీయెల | జవ్వనమే మిట్టు లొంటి సాహసమునఁ దా
నివ్వనిఁ జొఱఁగతమేమో నవ్విన గలగలని జారు నవరత్నంబుల్.88
చ. అడిగెదఁగాక దీని నని యంగము గంపిల నోట నాల్కయున్
దడబడ గ్రుక్కమింగుచుఁ బదంపడి మ్రాన్పడి చూచిచూచి యా
యొడయఁడు నత్తినత్తి సరియో సరికాదొ యటంచు నెంచుచున్
వెడవెడబాస నీనినిని వెవ్వవవర్తెవటంచు బల్కుచున్.89
క. నీముద్దునగవు సూచిన నామీదను బ్రీతిగల్లు నటనయ తోచెన్
లేమా నను బెండ్లాడుము | లేమా యిలుసొఱుము నిలుపలే మాస లిఁకన్.90
వ. ఇట్లు పలికెనని చెప్పి సూతుండు.91
క. అది గంగ యనుచు భూపతి | మది నెరుగడుగాని యెఱుఁగు మానిని యీతం
డదిర మహాభీషుఁ డీగతి | నుదయించెన్ - శంతనుఁడయి యుర్వి నటంచున్.92
వ. ఇట్లెరింగి. 93
చ. మదవతి రాజుఁజూచి మధుమాధురి దోపగ నల్లనవ్వుచున్
బెదవిఁ గదల్పుచున్ దనదు ప్రేమ బయల్పడజేయుచు న్బదిన్
బదిగ నిజాంగకంబులను భావము లుప్పతిలంగఁ బల్కె సొం
పొదవెడి నిన్బ్రతీపతనయుండ వటంచు నెఱుంగుదున్ నృపా.94
క. నవమన్మథ నిను గని యే | నవలా మదనాశుగముల నలిబిలిగా దీ
భువిలోన నేనునట్లయి | వివరించెద నాదు నియమవృత్తులు నృపతీ.95
తే.గీ. నేనుజెప్పినపని యెపుడు నీవు సేయ | వపుడు నే నిన్ను విడిచెద నృపవరేణ్య,
ఇదియె నాసమయము దీని కియ్యకొనిన , నేను నీదాన నిఁక ననుమానమేల.96
