మ ం త్రి భా స్క రు ( డు 111 ములను రచిగిచి నడమనడమ జేగ్సుచు వచ్చిన్న స్పష్టమగును. ఈవిధ గుగ గ్ర థభాగమును బె పొందించు నపుడు మొు దటి క్షి వి రచించి న పగ్యగు లnదుల క ధ్య-తర ముగఁ గన్పించి వచో వట్టి వాని నీ రెండవ కెవి లొలగించి యాపద్యమ లకు బదులుగ దాను (కొత్తపద్య చు లను రచి ౧య్సిం సౌను. ముద్రిత ప్రతి గొఁ బా గ్రాంతర ముe):ు పుటల యు డు గు న నిచ్చిన పగ్యగులను, మఱి యు నే 1ు జూచిన తాళి పత్రప్రతి గాని వ ని పైని గను పఱచిన గ్యఎద్యమ లను గ్రCథభాగములలోఁ జ్సే, వా కిఁ బాఠా త5 యు గా (గ థభాగము లో నున్న గద్యపద్యయులను దీపి వేఱు గా నుంచినచో నీరె క్ష వకవి పె) చి రచించిన గంధభా X మేది యో స్పష్టను గా గన్పట్టుగు, ఆ భాగి మును మనము ప్రత్యేకముగా జదివి చూచి తి మేని, జంబు ను పీూ గవధ మొ ద గు కొన్నిక ఫ్ లను జేగ్ను టకును, పూరీ చ గా వణ సంభాషణ గువం దును , సీతాపహరణ సందరి యు నను, ద్వితీ యా శ్వామునఁ దుదిభాగ కు నను గులను బె చిత్రా చుట కను నీరెండవ కవి పరుత్నించెనని బోధపడ గలదు ఆరణ్య శాంక యు న నిప్పటి ముది తపతి లో 29_ గ్యపడ్యయులున్నవి. ఇదు లో దాదాపు 3Fం గద్యపద్యనులు మొదటి కవి రచించినవి వీనిలో నించుమించు గ ఆగాం గద్యప్యయుల నిశ్లేయుంచి మిగిలిన ౧లాం పద్య గద్య యులను దీసి వేసి వానికి బదులు గా X ౧_ గద్యప్యయులను గ్రా గా రచించి యందుఁ జేర్చెను, నేను వ్రాసిన యీవిషయము సులభముగా బోధపడుటకై యొక్క య: దాహ-ణమి చ్చెదను, శూర్ప ణఖ సీతాదేవిని మ్రింగ బోవుటయు శ్రీరామచంద్రుడు దానికి చేయి యడ్డ పెట్టి శూర్పణఖ ను క-ఁ జెవుల కోయిమని లక్కణున కాజ్ఞ యుచ్చుటయు నాతఁడు చేయుట యు నొక్క-పద్యములో నారణ్య "కాండపు మొదటి కవి చెప్పియున్నాఁడు, ఆప్యమిది: చ, ఆవని చలింప నైజవికృతాకృతిఁ గై కొని పేగ్చి సీతపై ఁ గiసిన చేయి మా అకి డుచుఁ గ్రమ్మన లక్కణ! దీనిఁబట్టి dర్సరి
