నంది తిమ్మయ (ముక్క తిమ్మన) 267 జీృకములకు XX నధు సీ శీకరముల చెమ్మ 符○& సింగళ-తిమ్మా ! స్తతింపఁగానే యలేఁడు తనయొద్దనప్పగు ఎు రేదియున మూల్య వస్తువు లే: పోవుట చేత వెంట నేతన చెబనున్న య మూల్య రత్నకుండల మొకటి యాబట్టకవి కిచ్చెనఁట ! మఆునాఁడు తిమ్మకవి యొంటి చెవికుండుము తో*నే రాజాస్థానమునకుఁ బోయి యుండఁ, గా చ్చటి కాబట్టు కవియు వచ్చెనఁట ! అపుడు (పస్తావ వశమున రాజాకుండెల е у *uు ایسے జూన వృత్తాంతమును బట్టు చెప్పిన పద్యమును 3)窯) రూపద్యమానం めさぎ) “XX s" శబ్దము" కు వూఱుగా నాఁక యని యుండి వచో ఎుగింత సగ సముగా నుండునని సెలవిచ్చెనఁట. జప్ప కా దై ు సకు వ న్నదెచ్చి తిర ని చెప్పి 1 న చెవికుండలమును దిమ్మ వియు దన చెవి కుండలము ను బట్టుకవిమి రాజు ముందఱఁ పెట్టి సమగ్పించిరట ! "రార్థ్పాు వారి రచూ బాగా ర్యెగునకు ను సరసత్వగునకును మెచ్చి యిరవుగకును నర్ఘ బహు మతులులిచ్చి పo"పిసcట ! ఈతని కవిత్వశైలి చూపుటకు బై నివాసిన పద్యములే ਾਂ) యు శ్నను విదివఱకుదాహృతములు కాని 3、 - >。 ఆశ్వాసములనుండి వుeజీమూఁడు పద్యముల నుదాహరించి యీతని చారితమును ముగిu Rదిద ను చ. జలరుహ నేకుఁగాంచి సరసత్వను నిూజఁగ నొక్క వేలుపుa జిలుకలకొల్కి రాచిలుక చేఁ బిలిపించిని సత్యభామ ‘gਦ కలికి తెఱంగు శౌరికడ కన్నుల సన్నలఁజూపెఁ గోపక న్జళ కలు పాయి తాకి వలనంబులనాసతిదన్నదల్పఁగన్ 3 ఆ9ం ఉ. తానఁTు పారిజాతి వసుధాగారు హముం గొని పోవువాఁడు క స్టా వఁడు రూదవుండనుచుఁ గన్నులు వేయును జేవుణింప వై శ్వా గిథ్మదె త్యినిర వారిధి సానియ నాయు కే శానులదిక్కచూచి కలిశంబుకి రంబునఁబుఁచిట్టిన్ beds-3
