చతుర్థాశ్వాసము
67
సీ. కురియించి భోరున వరపుష్కలావర్తజలధరంబులు రాలు శతమఖుండు
విసరె సప్తస్కంధ లసమానయుగపట్టి సారితజంఝాసమీరణములు
కాసె గండపుటెండ లీసున ద్వాదశచండమార్తాండుల మండలములు
దహియించె త్రిభువనగ్రహయాళుపటుతిగ్మహేతిసంతతులును వహ్నిత్రయంబు
ముంచె మంచుల మించుల మంచువేల్పు, కవిసె వికృదాకృతులను రాక్షసచయంబు
తత్తదధికారదేవతాయత్తమహిమ, సరకుగొనరైరి విష్ణుకింకరులు జూచి.
మ. పటుజిహ్వాతలలార్చి ఘోరవిషసర్పంబుల్ పయిన్ రాగ ను
త్కటకాలాబ్దములెల్ల గప్పుకొన గృధ్రశ్యేనమూకాది సం
కటముల్ పైకొని వృశ్చికాదులొదునన్ గల్పోద్ధతిం జూచుచున్
డు............కలంగడయ్యె నొకరుండున్ విష్ణుభక్తాళితోన్.
క. కుముదుం డప్పుడు దివిజులఁ, దమతమశక్తులను బోరి తమలో మాయా
సముదయముఁ జూపఁ బ్రతిగా, సమకట్టెన్ మాయదివిజశక్తులు మాయన్.
ఉ. ఆతతమైన వైష్ణవమహాంతరఘోరసమీరపాతని
ర్దూతములై సమీరముఖదుర్జయమాయ లడంగి గౌతమం
బై తగు క్రోధపావకశిఖావళి ఖేచరమాయ లన్నియుం
బాతకశీలుయత్నముల భంగి నడంగె నిమేషమాత్రలోన్.
చ. అది గని యింద్రుఁ డాగ్రహసమాకులితాత్మకుఁడై జగత్రయం
బదరఁగఁ జేతివజ్రము రయంబున ద్రిప్పి దిశల్ గలంగ బె
ట్టిదముగ వైచినంతనె పడిం గులిశం బరుదేర చేతన
న్వొలయ మొగంబునం గుముదుఁ డుద్ధతిఁ బట్టె కరాంచలంబునన్.
క. పట్టిన నాహాకారం, బుట్టి దిశావీథులందు నొక్కొక తృణమై
గట్టులయెరకలు మును తెగ, గొట్టెడు జగజెట్టియెలుఁగు కుంఠితమయ్యెన్.
క. కుముదుని హంకారంబున, నమరేంద్రుఁడు మున్నుగాగ నాదిత్యులకున్
సమసె నిజశక్తు లప్పుడు, భ్రమసెన్ సురసైన్యమెల్ల బవరము దీరన్.
గీ. ప్రాణభయమున నొక్కఁడుపట్టు త్రోవ, నొకఁడు వారక దిక్కున కొకఁడు గాక
బరవ నింద్రుఁడు పద్మజుపాలి కరిగి, యతనియడుగుల కప్పు డానతి యొనర్చి.
క. దండమిడి లెమ్ము లె మ్మా, ఖండల నీవచ్చినట్టి కత మెట్టిది యే
దుండగము లేక నాక మ, ఖండితమహిమానుభూతి కరమొప్పుఁ గదా.
గీ . విన్ననైయున్న దిపుడేల విబుధనాథ, నీదువదనంబు కైదువ లేదు, చేత
కిటుకు లెందైన బుట్టిన యటులుదోచె, కలుగగా కేమి వివరించి పలుకు మనిన.
