చతుర్థాశ్వాసము 413
నవని నేకార్ణవం బైనయట్లు జలము
వెల్లువలుగాఁగ నొకమహావృష్టిఁ గురిసె. 124
తే. అపుడు వైదికుఁ డాగర్గు నాదరించి
వానతఱియయ్యె రవి గ్రుంకవచ్చె నింక
నెందుల జనలేవు శయనింపు మిందె యనుచుఁ
దాను నాతఁడు సమయకృత్యములు దీర్చె. 125
తే. పవ్వళించిరంతఁ బనిదీర్చి దీపంబు
మలఁపి యద్దగోడ మఱుఁగుగాఁగ
వైదికునిసుధాంశువదనయు శయనించె
పచ్చవింటిరాయఁ డెచ్చరింప. 126
మ. గొనబుం బ్రాయము రూపసంపదయుఁ బేర్కొఁగల్గుట ల్మాటికిం
దనువీక్షించుట గర్గభూసురునిమీఁదం గోరుకు ల్మల్లడు
ల్గొనఁగా నేఁడొకనాఁటిమాత్రమున కీలోలత్వ మేలంచుఁ జెం
దినధైర్యంబునఁ గొంతసేపునకు నిద్రించె న్వరాకాంక్షియై. 127
ఉ. గర్గుఁడు దానిమేనియధికవ్యతిరూపములు న్విలాసనై
రర్గళము ల్విలోకనపరంపరలుం దలపోసి చిత్తభూ
మార్గణభూమి నొంప నసమంబగు తామస మంకురింపఁగా
నిర్గతభీతి వైదికుఁడు నిద్రవహించుటఁ జూచి గ్రక్కునన్. 128
క. చని దానివీఁపుపైఁ గర
మునుప న్మేల్కాంచి యాతలోదరి నాథుం
డని యొగ్గ నతఁడు తద్రతి
దనిసి వెస న్శయనభూమిదండకు నరిగెన్. 129
