| గీ. | గంగఁ గొందఱు జాలరికన్నె యనుచు, నెన్నుచుండుదు రమ్మాట యేర్పడంగ | 18 |
| గీ. | అనిన గాంగేయుఁ డప్పాండుతనయుఁ బలికె, వత్స నే మున్ను నారదువలన విన్న | 19 |
| ఆ. | మొదలఁ గమలగర్భుఁ డుదకంబుల సృజించి, వీర్య మందులోన విడిచె నది స | 20 |
| వ. | అయ్యండంబునందుఁ జరాచరాత్మకం బైనసకలప్రపంచంబు సృజియించి వృద్ధిఁ | 21 |
| గీ. | మూషికాసురుఁడను సురద్వేషి యొకఁడు, దూఱి యయ్యండమున కొకతూటు వొడిచె | 22 |
| క. | ఆవెల్లి జగము లన్నియు, వేవేగ న్ముంచి జంతువితతికి నెల్లన్ | 23 |
| గీ. | జగదుపద్రవశాంతికై తగిలి మున్ను, కాలకూటంబుఁ గంఠభాగమున నిడ్డ | 24 |
| గీ. | అపుడు గంగ మహేశుజటాగ్రవీథి, బట్టఁజాలక యుప్పొంగి పైకిఁ బొరలి | 25 |
| గీ. | హరియు నయ్యెడ మూషకాసురు వధించి, తనపదాంగుష్ట మబ్బిలద్వారసరణి | 26 |
| వ. | ఆప్రవాహంబు సకలభువనంబులఁ బవిత్రంబుగా గంగాభవాని యేకార్ణవం | 27 |
| క. | తన కెదు రెవ్వరు లే రని, మునుకొని గర్వాతిరేకమునఁ బలికినన | 28 |
| గీ. | ఆఁడుదానవు నీ కిట్టు లబ్బురంపు, గర్వ మేటికి నాచేతఁ గమలసంభ | 29 |
| క. | భూచక్రంబున కిప్పుడె, వే చని నీ వందు మత్స్యవిక్రయవృత్తిన్ | 30 |
| గీ. | అనిన నళుకొంది గంగ యోయనఘచరిత, తప్పు సేసితి లొంగి నీదయ దలిర్పఁ | 31 |
