386-388. కవి నామాంకిత పద్యము. ఫలశ్రుతి.
389. శివభక్తులచరిత్రలు తెలియుటకు బ్రహ్మవిష్ణ్వాదులకు సాధ్యము కాదు.
399-489. ఇందు భక్తుల చరిత్రలు, భక్తమహిమలు సూక్ష్మముగా నొక్కొక్క పద్యమున సూచింపబడినవి. భక్తమహిమలశీర్షికలో గూడ భక్తచరిత్రలే గలవు. వీని వివరములను పీఠికయందు జూడనగును.
మతసాంకేతికవివరణము
11. దురితహరమనియు శుభములు
దొరకొనుననియును దలంచి దురితారి! భవ
చ్చరణాబ్జ భ క్తి లలనా
పరవశభావమున నిన్నుఁ బ్రణుతితు శివా.
ఈపద్యమున షట్స్థలములలో నొకటియగు శరణస్థలము నిరూపితమైనది.
సతిపతినివలె యనన్యబుద్ధితో శివుడే శరణమని దృఢనిశ్చయముతో కొల్చు భక్తిభావన చెప్పబడినది . శైవమునందలి యీభావమే తరువాత వైష్ణవమున మధురభక్తి భావనగా సంగృహీతమైనది.
21. జ్ఞానము పశుపాశుపతి
జ్ఞానమయని యెఱుంగజాలని జడుల
జ్ఞానులు వారల తత్త్వ
జ్ఞానము లజ్ఞానములు విచారింప శివా.
ఇందారాధ్యసంప్రదాయమునకు ముఖ్యమగు పశుపాశుపతిజ్ఞానము వివరింపబడినది.
