| బును నీవ, దైత్యనిర్జితులమై యార్తినొంది నిన్ను శరణంబు జొచ్చితిమి. నీ | 210 |
క. | నిను గొలిచినపుడ తొలఁగున్, ఘనతరదుఃఖములు శుభము గల్గును పాపా | 211 |
క. | అని యిట్లు సురలు పలుకఁగ, వనజాయతలోచనుం డవారితకరుణా | 212 |
ఉ. | ఓసురలార నాదగుసమున్నతతేజముచేత మీకు ను | 213 |
క. | మీరును దైత్యపతులు త, త్య్రారంభముతోడ మందరము మంథము స | 214 |
సీ. | అసురల సామోక్తి నలరించి యమృతంబు మీకు సగంబని మేర చేసి | |
గీ. | యలరెదరు పొండు సురలార యనిన మ్రొక్కి, చని రమాపతి యాన తిచ్చినవిధమునఁ | 215 |
వ. | ఇట్లు మందరంబు కవ్వంబుగా వాసుకి నంకత్రాడుగా క్షీరాబ్ధి మధించు | 216 |
ఉ. | మందరభూధరంబు దధిమధ్య నిమగ్నము గాక యుండ గో | 217 |
క. | సురలకు నసురలకును, నయ్యురగశ్రేష్ఠునకు పంకజోదరుఁ డొసఁగెన్ | 218 |