| వ. | బృహస్పతిమీఁది ద్వేషంబున శుక్రుండు చని యింద్రుని పార్క్ష్ణి | 225 |
| గీ. | అంబురుహనేత్ర నాభార్య వకట యొరుని, కొడుకు నీగర్భమునఁ బెట్టుకొనఁగవలెనె | 226 |
| వ. | ఇట్లు గర్భం బొక్కయీషికాస్తంబంబుపై విడిచె. ఆ క్షణంబున సకలజన | 227 |
| ఉ. | నిక్కము చెప్పు మంబురుహనేత్ర యపత్రప యేల నీకు నీ | 228 |
| క. | అని సుర లడిగిన నయ్యం, గన లజ్జాసాధ్వనములఁ గడచెప్పకయుం | 229 |
| గీ. | తరిమి యెం తడిగినను మాతండ్రిపేరు, చెప్ప వటుగాన నిన్ను శిక్షింపవలయు | 230 |
| వ. | ఇట్లు శపియించెను నంత. | 231 |
| ఉ. | తా నపు డబ్జసూతి వనితామణి నల్లన చేరఁ బిల్చి యో | 232 |
| వ. | అని బుజ్జగించి యడిగిన. | 233 |
