క. | జనలోకమునకు నవ్వల నొనరుఁ జతుష్కోటియోజనోత్సేధమునన్ | 96 |
వ. | సూర్యకిరణదాహవర్జితులై వైరాజనామధేయదేవత లాతపోలోకంబున | 97 |
గీ. | అనుపమంబై తపోలోకమునకు మీఁద నాఱుకోటులపొడవున నతులగతులఁ | 98 |
వ. | ఆసత్యలోకంబున నపునర్జాతకులు వసియింతురు. | 99 |
క. | పాదాభిగమ్యమై భువి నేది వెలయుచుండు దాని నెఱుఁగుము నీ వ | 100 |
వ. | ఆభూలోకప్రకారంబు నీ కెఱింగించితిం గదా యని చెప్పి మఱియు నిట్లనియె. | 101 |
| మునిసిద్ధసేవితంబై యనఘంబై భూదివాకరాంతర్గత మై | 102 |
క. | రవిమండలంబు మొదలుగ ధ్రువమండలిదాఁక, పెంపుతో వెలయు ముని | 103 |
సీ. | భూర్భువస్వర్లోకములు మూఁడు కృతకముల్, జనతపస్సత్యసంజ్ఞములు మూఁడు | |
గీ. | జలదహనమారుతాకాశములు నహంక్రి, యామహిత్ప్రకృతులు జుమ్మునీమది నిది | 104 |
క | అల కృతకాకృతకాఖ్యం, గలలోకము శూన్యమునను గల్పాంతమునన్ | 105 |
గీ. | అకృతకంబులు మూఁడు నత్యంతవిలయ, సమయమున నాశ మొందు సంయమివరేణ్య | 106 |
వ. | ఆబ్రహ్మాండంబునకు దశగుణోత్తరంబులై సప్తావరణంబు లుండు. అనంతంబగు | |