చతుర్థాశ్వాసము
149
ర్తించుచు సుఖదుఖంబులఁ జిత్తంబు పరిభూతం బగుటయు నొక్క
నాఁ డి ట్లని వితర్కించె.189
ఉ. అక్కఱలున్ సుఖంబులును నార్తియు నా కెటు లట్లు భూజనం
బక్కట దుఃఖ మొందఁ జలయంత్రము నువ్వులఁ బీడసేయున
ట్లక్కటికంబు మాలి ప్రజ నాఱడి నొంవుదు; నొంప నైతి నా
త్రిక్కకణంగి పోదురు సరిత్తుల నూళులు వోవు కైవడిన్.190
వ. అని డోలాయమానమానసుం డై యున్నయమ్మనుజవరేణ్యుకడకు
మాండవ్యుం డనుమునిముఖ్యుం డరుగుదెంచిన నతనిం బూజించి
సురఘుండు తనచిత్తసంశయం బంతయు నెఱింగించిన విని యత్తపో
ధనుం డి ట్లనియె.191
సీ. తన యుపాయప్రయత్నమునను నీహార
లవభంగి మనము పేలవత విడుచుఁ
దన విచారంబునం దగ మనోంతర్మల
మణుమాత్రమును లేక యణఁగిపోవు
నెవ్వడ నే? నిది యెద్ది? యేగతి నిట్టి
మరణజన్మము? లని మనములోనఁ
దలపోసి చూడుము చాన నిర్మమతయుఁ
జిత్తశాంతియు నెందుఁ జెందు నీకు.
గీ. ననుచు బోధించి యమ్ముని యరిగె. నంత
నతఁఁడుఁ దనలోన౼హస్తపాదాదిసహిత
మైనయీకాయ మేటికి? నంతరంగ
మున విచారింపవలయుఁ గా కని౼తలంచి.192
వ. మాంసాస్థిమయంబులు నచేతనంబులు నగుశరీరంబులు జడంబులు
నసత్యరూపంబు లగుబుద్థీంద్రియంబులు, నేఁ గాను; కర్మరహితుం
డఁ గావునఁ గర్మేంద్రియంబులు నాయవి గా. వట్టి శరీరాదివ్యతిరిక్తం
