| ఉ. | కుందనపుంగలంతికలుఁ గోరలు నుంచి యొకర్తొకర్తకున్ | 91 |
| చ. | గరిత యొకర్తు హేమచషకంబునఁ జందురునీడ చూచి హా | 92 |
| క. | వలిదెమ్మెర మెల్లనె యొక, చెలిపయ్యెదకొంగు దొలఁగఁజేసిన నది రం | 93 |
| చ. | కలికి యొకర్తు చంద్రికలు గాయ శశాంకునిఁ జూచి యోయి వె | 94 |
| క. | చెలి యొకతె తనదుమదిరా, కలశంబులు గొనఁగ నీకుఁ గారణ మేమే | 95 |
| సీ. | సఖులార కుమ్మరసారెతీరున భూమి తిరిగె నంచును గేలు ద్రిప్పె నొకతె | |
| తే. | పెక్కుదెఱఁగుల నిటువలెఁ జొక్కుచుండి, రవుడు నృపపుత్రి విరహార్తి నలసి సొలసి | 96 |
| చ. | అకట నిశాటపాంథనివహంబుల నేఁచుఖలుండ వౌట నిన్ | 97 |
| తే. | కువలయాహ్లాదకరుఁడవై కొమరుమీఱు, రాజ వని నిన్ను ద్విజనికరంబు లెపుడు | 98 |
| క. | సిరితోఁ బుట్టినమాత్రనె, సరసగుణం బేలఁ గల్గు చంద్రా నీ కా | 99 |
| ఉ. | రాజ నటంచుఁ జక్రముల రాపులఁ బెట్టుచునుండి రేలు ని | |
