చతుర్థాశ్వాసము 139
నీప్రాణనాయిక నీచెక్కు గీటితే
కనలి నామది చుఱుక్కనఁగనేల
నీదుచక్కెరబొమ్మ ని న్నెంచ కాడితే
పొగిలి నామది చిన్నవోవనేల
నీదుపట్టపుదేవి నిను చాల నెనసితే
యుడుగక నామేను బడలనేల
తే. నీదుదొరసానిచనులచే నీయుగంబు
నొగులఁ గ్రుమ్మిన నామది నొవ్వనేల
దానిసొమ్ముల కెవ్వతెఁ దలఁచిచూడ
వలపు పగవారికైనను వలదు కృష్ణ. 86
తే. మున్ను జతగూడి వెంటనే నిన్ను వీడి
ప్రాణములు చేర నిన్నాళ్లు పట్టె నౌర
మరల నినుఁ బొంది పోయిన మరులు చెంది
జాలిఁ బడజాల నందగోపాలబాల. 87
క. ఈనాటివఱకుఁ గానని
యీనాయత మెల్లఁ గంటి నీనానినుఁ దా
నీనం గాచియు నిళకే
యీ నాయెను నింక నాస లేల మురారీ. 88
సీ. కావేటికాల్వలై కనుఁ బాఱుకన్నీరు
వారక తుడిచెడువారు లేక
విరహాగ్నిశిఖలచే వేగుచుఁ బొరలాడ
నూసూరడిల్లుమ యనువారు లేక
దిగులుచే నిలలేక తెగువ నేఁ జేయుచో
వలదని పలికెడువారు లేక
మరుకోల లెద నాటి నెలకొట్టు కాడఁగా
భయపడవద్దనువారు లేక
