పుట:రాజగోపాలవిలాసము (చెంగల్వ కాళయ).pdf/172

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

శ్రీరాజగోపాలవిలాసము

87


క్రొన్ననవింటివేలుపును కొన్ననలం దగఁ బూజసేయు నా
కన్నెలు సేయుభాగ్యములు కామిని! నేడు ఫలించెనే కదా!

9


ఉ.

వెక్కసమైన మోహమున వేమరు నాతని దూర నేలనో
చక్కెరబొమ్మ! యింకిట విచారము లేటికి? నొంటిపాటుగా
నక్కట! యెవ్వతైన మనసారఁగ నవ్విభు నిండుఁగౌఁగిటన్
జొక్కఁగ జేసి వేఱొకతె జూడఁగనిచ్చునె? వాఁడు వచ్చునే?

10


సీ.

ఆజానులంబిబాహార్గళంబులవాఁడు
                 శైలశృంగోన్నతాంసములవాఁడు
శారదవిధుబింబచారువక్త్రమువాఁడు
                 ధవళాబ్జమిత్రనేత్రములవాఁడు
కనకకవాటికాకఠినవక్షమువాఁడు
                 కంబులక్షణలక్ష్యగళమువాఁడు
భాగ్యరేఖాంకితపాదపద్మమువాఁడు
                 తరుణప్రవాళహస్తములవాఁడు


గీ.

వానిఁ జొక్కించి కౌఁగిఁట వలపు నించి
ముచ్చటలు మీఱ మనసార మోవియాని
ముద్దు వెట్టుక సొలపుల ముంచి వేడ్క
మరులు కొలుపక విడుతురా మానవతులు.

11


ఉ.

ఊరికిఁ బోయివత్తునని యూరటసేయక నిర్దయాత్ముఁడై
యారడిఁ బెట్టి ప్రాణవిభుఁ డాతనియొద్దికి దూతి నెట్లు నే
నూరికినూరు బొమ్మనుదు నొంటిగఁ బొమ్మనకున్న నక్కటా!
యూరక యుండరాదనుచు నుల్లమునం బరితాప మొందుచున్.