పుట:రాజగోపాలవిలాసము (చెంగల్వ కాళయ).pdf/126

శ్రీరాజగోపాలవిలాసము

41

గీ.⁠

అంగనామణి! నీమోహనాంగములకు నెన్న వీటికి నంతరం బెంత యనక పోల్చి విరహాగ్ని వీటిచేఁ బోవుననెడు నేర మెన్నక నన్ను మన్నింపవలయు.

⁠ 118

చ.⁠

సొలసిన నీవిలాసములఁ జొక్కినవేళలఁ బల్కరించి యేఁ బలుకక యున్న వేఱొకనిపై మనసాయని యల్గి నీవె యేఁ గలిగినఁ జూచి యంత బిగిగౌఁగిటఁ జేర్పుదు విప్పు డక్కటా! కలికిమిటారి! ఏమిటికిఁగా వలరాయని కప్పగించెదే?'

⁠ 119

గీ.⁠

అనుచు మాధవుఁ డీరీతి యనునయింప కోపసంతోషములు పెనఁగొనఁగఁజూచు సొలపుఁజూపుల జాడలఁ జూచి వేడ్క కౌఁగిటను జేర్చి రుక్మిణీకాంత నంత.

⁠ 120

సీ.⁠

కురులు నున్నఁగ దువ్వి విరులు పైగానరా                  కుండ వంకఁగ గాసెకొప్పు వెట్టి చెమట పావడ నొత్తి చెక్కునఁ గుంకుమ                  బాగుగా వలరాచపడగ వ్రాసి మెలిగొన్న హారముల్ మెల్లఁగ విడిపించి                  కులుకుగుబ్బలమీఁద కుదురుకొల్పి చెదరినతిలకంబు చిటులఁగ సారంగ                  నాభిచే కొనఁగోర నాభిఁ దీర్చి

⁠

గీ.⁠

కలయ నెమ్మేన నేర్పున గడమలందు నందచందుబులను గళలంటి కరఁచి యంగనామణిహృదయంబునందు నపుడు పాదుకొను కోపమును 'లేదు బంతి' యనియె.

⁠ 121