గరలాఘవం బొప్పఁ గడుబిట్టు వఱపి, సురసంఘములఁ దోలి సురరాజుఁ గదిసె
నప్పుడు సురనాథుఁ డమ్మహారథుఁడు, గప్పినపెనుమాయఁ గానఁజొప్పడక
తనరు రణశ్రాంతిఁ దనజోడు విచ్చి, ఘనపాశముల దశకంఠు బంధింప
నమ్మేఘనాదుండు నతనిమర్మముల, నమ్ములఁ గీలించి యతనిసూతుండు
మాతలి నొగలపై మఱపుతో నొరఁగ, నాతేరు విఱుగంగ నలుకతో నేసె
తే రటు విఱుగంగ దేవేంద్రు డప్పు, డైరావతము నెక్కి యతనిపై కుఱికె
మేఘవాహనుఁ డొంటిమెయి నుండఁ జూచి, మేఘనాదుఁడు మాయ మిగులఁ గావించె
యక్కుంజరముమీఁద నయ్యిందుమీఁదఁ, బెక్కుబాణము లేసి భీతిల్లఁజేసి
ఇంద్రుని రావణుఁడు కట్టి తీసికొని పోవుట
విజయంబు గైకొని వెస నింద్రు పట్టి, భుజబలాటోపంబు పొలివోవఁ గట్టి
తనసేనలోనికి దర్పంబుతోడఁ, గొనిపోవ నది గనుంగొని దివౌకసులు
తేరు గానఁగవచ్చు తేరుపై నెన్న, శూరుఁ గానఁగరాదు సురలకెవ్వరికి
నీమహారథుఁగాన నెబ్భంగి వచ్చు, నేమి సేయుదు మింక నిది దైవవశము
అనుచున్న మాయావి యగునింద్రజిత్తు, జెనయ శక్తులు గాక చింతించి చూచి
శక్రుచే విడివడి చాలలజ్జించి, విక్రమక్రీడకు విముఖుఁడైయున్న
దశకంఠు బలువిడి దాఁకి నొప్పించి, రశనిసంకాశములైన బాణముల
నప్పు డీరణకేళి నలసినతండ్రి, దప్పక చూచి యాదశకంఠుసుతుఁడు
విజయంబు గైకొని విచ్చేయు దేవ, నిజమైన నాగెల్పు నీగెల్పు గాదె
యనుడు దశగ్రీవుఁ డాయగ్రతనయు, వినయధీరోక్తులు విని సమ్మదమున
మరలె లంకకుఁ దమమందిరమునకు, నరిగిరి హీనులై యఖిలదేవతలు
లంకాభిముఖుఁడైన లంకాధిపతియు, సంకులధ్వనులతో సామజంబులును
వడిరథంబులు హరుల్ వరవీరభటులు, నడుచునప్పుడు 'మేఘనాదు నీక్షించి
పౌలస్త్యకులవార్ధి పరిపూర్ణచంద్ర, నీలావుబలిమిచే నిఖిలదేవతల
దేవేంద్రు గెలిచితిఁ దృణలీల నింద్రు, నీవేగమున గెల్వ నేవీరుఁ డోపు
భూరివిక్రమ నీవు భువనంబులందు, సూరోత్తముఁడ వంచు సుతు గారవించి
యాతుధానులు గొల్వ నమరేంద్రుఁ గొనుచు, నీతేరు ముందట నీవు వోనిమ్ము
బలముతో మంత్రులు బలసి యేతేర, నెలమి నేతెంచెద నేను నీవెనుక
నని నియోగించిన నమ్మహాబలుఁడు, జనకువాక్యములకు సంతోష మంది
నానాజయధ్వనుల్ నభ మంది మెఱయ, సేనాముఖంబున జెలరేఁగి నడచె
