పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/75

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

దలఁకుఁ గొంకుచుఁ దనలోనఁ దాను, బలుకుచుఁ బులిబారిఁ బడి విడివడిన

నలకూబరుండు రావణుని శపించుట

హరిణిచందంబున నడ తొట్రుపడుచుఁ, బిరిగొన్న దురవస్థఁ బ్రియుపాలి కరిగి
యనుగులఁ బడి లేచి యందంద మేను, వడఁకంగ వదనంబు వాంచి హారములు
బెనఁగొన ననయంబుఁ బ్రిదులలోఁ జెరివి, కొనినపువ్వులగ్రంధి క్రొమ్ముడి వీడఁ
దొంగలిఱెప్పలఁ దొరఁగు బాష్పములు, తుంగస్తనంబులఁ దోఁగినట్లున్నఁ
గనుఁగొని యిది యేమి కాంత నీచంద, మనవుడు నాలేమ హస్తముల్ మొగిచి
నడకుచుఁ బలుకను నాలుక రాక, కడుఁ దూలి గద్గదకంఠయై పలికె
యేను నీయొద్దకు నేతే రనింద్రు, పై నెత్తిపోవుచుఁ బఙ్క్తికంధరుఁడు
సేనతోఁ గలధౌతశిఖరిపై విడిసి, తా నందు నను గాంచి దర్పా౦ధుఁ డగుచు
నేను గోడల నన నెరి నంటఁబట్టి, నానమాలఁగ బిట్టు ననుగాసి సేసె
కావున నీతప్పు గావంగవలయు, నావుడు నలిగి యానలకూబరుండు
యొకకొంతదడ వాత్మ నూహించి చూచి, సకలంబుఁ గని కృతాచమనుఁడై కేల
జలములు గొంచు నాజలజాక్షిఁ జూచి, బలవంతుఁడైన యాపఙ్క్తికంధరుఁడు
కొంకక నిను బట్టికొనుటఁ జూడంగఁ, బంకేరుహాసనుబలిమియే యౌను
ఇది మొదలుగఁ బల్మి నెవ్వతెనైనఁ, గదిసి యి ట్లుపహతిఁ గావించెనేనిఁ
బదిశిరంబులు నూఱువ్రయ్యలై దర్ప, మదరంగఁ జెడుఁగాత మని శపించుటయుఁ
గరమున శాపోదకము లుర్విఁ బడఁగఁ, బొరిపొరి వర్షించెఁ బుష్పవర్షములు
సురదుందుభులు మ్రోసె సురలు సంతోష, భరితమానసు లైరి పరమేష్ఠి నగియె
రావణుఁ డదిమొదల్ రతికేళి బలిమి, గావింపకుండె నాఘనశాప మెఱిఁగి
రాజేంద్ర యాతఁ డారాత్రి వేగుటయు, రాజిల్లు సేనతో రజతాద్రి గడచి
నడువంగఁ బెనుమ్రోఁత నాకంబునందుఁ, గడుఘోర మయ్యె నాకలకలం బరసి
యిచ్చలోఁ దనమీఁద నెత్తి రావణుఁడు, వచ్చుచున్నాఁడని వాసవుం డెఱిఁగి
వసువుల రుద్రుల వఱలుతేజమున, నెసఁగునాదిత్యుల నెల్లసాధ్యులను
ఘనకీర్తులగు మరుద్గణములమహిమ, దనరువిశ్వేదేవతలఁ జూచి పలికె
నుద్ధతి మనతోడ యుద్ధంబు సేయ, బద్ధవైరముఁ గొని పఙ్క్తికంధరుఁడు
చనుదెంచె నతిఘోరసైన్యంబుతోడ, ననికి మీ రాయత మగుఁడంచుఁ బలికె

ఇంద్రుఁడు విష్ణుదేవునితో రావణుఁడు దాడివచ్చినది తెల్పుట

రావణు గెలువంగ రామి చిత్తమున, భావించి యట విష్ణుపాలికి నరిగి