పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/59

యొక్కటి కడమగా నొగి నూఱుమాయ, లక్కడ వారిచే ననువుగా నెఱిఁగి
యొగి నొప్పు కాలకేయులపురం బశ్మ, నగరంబు దానిపై నలువార నడచి
వేలసంఖ్యలుగల విపులవిక్రములఁ, గాలకేయులనెల్లఁ గడతేఱఁ జంపి
నానాస్త్రముల శూర్పణఖమగఁడైన, వాని విద్యుజ్జిహ్వు వధియించి మఱియు
నందంద దైత్యనాయకుల నన్నూటిఁ, గ్రందుగా వధియించి కడఁకతో నరిగి
విలసితనవరత్నవివిధచిత్రములఁ, బొలుపారు వరుణునిపుర మర్థిఁ గాంచి
సిరియందు జన్మించె, శితరోచియందు, సురుచిరంబుగఁ బుట్టె సుధయందుఁ బొడమె,
నాపయోనిధి నిండ నధికదుగ్ధంబు, లీపురంబుననుండి యిది నిచ్చ గురియు
గురుకీర్తి నొప్పు నీగోవుసామర్థ్య, మరుదంచు సురభికి నటు ప్రదక్షణము
'గావించిమ్రొక్కుచుఁ గడు తెంపుతోడ, నావీడు సొత్తించి యచట మార్పడిన
బలరక్షకుల గెల్చి పరుషంబు గాఁగ, నెలుఁ గెత్తి వారితో నేపుమైఁ బలికె
మీరు వేగమె పోయి మీరాజుతోడ, నారాక చెప్పుడు నాతోడ ననికిఁ
గడిమిమై రానిమ్ము కాదేని వచ్చి, తొడరంగలేనని తొలఁగపొ మ్మనిన
వరుణపుత్రులుఁ బౌత్రవర్గ౦బుఁ దారు, నరుదారఁ బుష్కరుండను వీరవరుఁడు
తీరుల విలసిల్ల దీప్తకోపమున, ఘోరసైన్యముఁ గొంచు గోవుతో వెడలి
దశకంఠుసేనతోఁ దలపడి యిందు, దశకంఠుమంత్రులఁ దలమీఱి కెడపె
నెసఁగునాశుగముల నెంతయు నొంచి, వెస రథంబులతోడ వినువీథి కెగయు
పటుసాయకంబులఁ బఙ్క్తికంధరుని, నటుమోముగా నేసి యతనిమర్మములు
పొరిఁగాఁడనేయ నప్పుడు మహోదరుఁడు, సురవైరి నొచ్చుటఁ జూచి కోపమునఁ
బృథుగదాపాణియై పృథులఘాతమున, రథహయంబులు మ్రగ్గ రథములు శృంగ
సారథుల్ నురుముగాఁ జక్రరక్షకులు, తోరంపునెత్తుర్లతోడ రూపఱఁగ
నాగ్రహంబునఁ గిట్టి యందఱఁ జంపి, విగ్రహంబున నార్వ వివశులై తొలఁగి
వారును నొక్కింతవడికి ధైర్యంబు, లారంగఁ గైకొని యతని దిట్టుచును
మండితభుజదండమండితద్యుతులుఁ, జండకోదండకాంచనమణిప్రభలుఁ
గలయంగ దీపింప గలసి లంకేంద్రు, బలువిడి దాఁక నప్పఙ్క్తికంధరుఁడు
కనుఁగొని నెఱకులకాండముల్ ద్రుంచి, ఘనముసలంబులు గదలు పరిఘలు
భయదశరంబులు పరుషపాషాణ, చయములు దుర్వారశక్తులు గురియ
రథము లెక్కుడు విర్గి రణయత్న మెల్ల, శిథిలమై తా రొండు సేయంగ లేక
పంకస్థలంబున భద్ర సామజము, లంకిలిఁ బడియున్నయ ట్లున్నఁ జూచి