పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/112

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

గ్రాలుచూపులు నల్లకలువలోయనఁగ, నాలోలచతురంబులైన నేత్రములు
నమృతాంశునవరేఖ లడఁచు ఫాలములు, నమృతంబు మఱపించు నధరబింబములు
కాముకావళిమతుల్ గరఁగింపఁజాలు, కామకార్ముకశృంగగతిఁ బోలు బొమలు
నెత్తిమ్మితావులు నిగుడు నాసికలు, మెత్తనిచిగురుల మించు హస్తములు
నిండారు నునుశాంతి నెలకొన్న చంద్ర, ఖండంబు లన నొప్పు గండపాలికలు
వదనేందురుచులను వంచించి వెనుక, నొదవు చీఁకట్లన నొప్పు క్రొమ్ముళ్లు
విలసితభుజలతావిక్షేపణములఁ, గలయ నిగ్గులు సూపు కమ్రకక్షములు
ప్రక్క గానఁగ సకుల్ పైపయిఁ బొరలఁ, బిక్కటిల్లుచునున్న బిగిచన్నుఁగవలు
వృత్తోరుయుగములు వేడ్కఁ గ్రాముకుల, చిత్తముల్ గరఁగించు సింహమధ్యములు
నడదీగెలో యన నవకంబుఁ గాంతి, కడునొప్పు మేనులు ఘననితంబములు
చిఱుతనవ్వులు తీయచెయ్వులుఁ గల్గు, తెఱవలు వలరాజుదీమంబు లనఁగ
మణిమయమేఖలమంజీరవలయ, ఝణఝణత్కారంబు సరిఁ గ్రందుకొనఁగ
గురునితంబోల్లసత్కోమలగతుల, మురిపెంబు లమరంగ మొగి నేగుదెంచి
వరుస నానాగీతవాద్యనృత్యముల, సరసులై కొలువఁగ సమయంబు లెఱిఁగి
పొలుపుగా ధర్మార్థపురుషార్థకథలు, చెలఁగి పౌరాణికుల్ చెప్పంగ వినుచు
రాజితమణిహేమరత్నపీఠమున, రాజమధ్యంబున రాజేంద్రవిభుఁడు
రవికులోత్తముఁడైన రామచంద్రుండు, దివిజసేవితుఁడైన దేవేంద్రుభంగి
గ్రహగతుండగు చంద్రుగతి నొప్పుచుండె, మహిమ ని ట్లొప్పుదు మఱియొక్కనాఁడు
సకలజ్ఞు మిథిలేశు జనకు నీక్షించి, ముకుళితహస్తుఁడై ముద మొప్పఁ బలికె

రాముఁడు జనకుని మిథిలకుఁ జను మని వేఁడుట

నలరి విదేహాన్వయంబు నిక్ష్వాకు, కులమును వెలయుట కుశలమై యొప్పె
ధరణీశ మీరును దశరథేశ్వరుఁడుఁ, బరికింప మాకొక్కభంగియె కాదె
పెక్కునాళ్ళకు మమ్ముఁ బ్రీతిఁ గన్గొనుచు, రాజశేఖరుఁడవై రాజిల్లు మీరె
పూజితంబగుచున్న పురుషరత్నములు, ఇక్కడ నుండితి రిష్టభావమునఁ
బోయివత్తురుగాక భూపాల యనుచు, నాయతద్యుతి నొప్పునవ్యరత్నములు
కట్టనిచ్చిన వానిఁ గరపంకజమున, ముట్టి లేనవ్వుతో ముదితాత్ముఁ డగుచు
భావింప నృపవీర పరమబంధుఁడవు, నీవు కావున మేము నిన్నె కోరెదము
కాకుత్స్థకుల యిట్టికడిఁదికార్యంబుఁ, జేకొని యెవ్వఁడు సేయంగ నోపు
నీయొప్పురత్నంబు లివి నీకె యొప్పు, మాయీవిగా వీని మరలఁ గైకొమ్ము