యుడువీథి నొకపాద మొకటి పెన్నేల, కడమకు బలిఁ బట్టి కట్టితి వీవు
సురలభక్తికి భక్తిసులభుండ వగుటఁ, గరుణించి లోకైకకంటకుండైన
రావణు వధియింప రామరూపమున, నావిర్భవించితి వాదిదేవుఁడవు
మానుషదేహాభిమానివి నగుచు, మానసంబున నిన్ను మఱపు గైకొనక
విష్ణుండ నే నని విజ్ఞానవీథి, నుష్టాంశుకులనాథ యూహించి చూడు
సతతంబు నిను రహస్యములలో నెల్ల, నతిరహస్యము గాఁగ హరుఁ డెన్నుచుండు
నృపమాత్రమూర్తివై నీయందుఁ గలుగు, విపులవిక్రమమున వింశతిభుజుని
ననిలోన సుతులతో ననుజులతోడ, మనుమలతో నిష్టమంత్రులతోడ
నిఖిలబంధులతోడ నెట్టనఁ జంపి, తఖిలలోకములకు నక్కుము ల్లణఁగ
ననురాగమును బొంది రఖిలదేవతలు, మును లాశ్రమంబుల ముదితాత్ములై రి
ఆరావణుండును నట్ల సనత్కు, మారుచేఁ జగదేకమాత శ్రీదేవి
సీతగా మునువింటఁ జేసి యద్దేవి, నా తెంపు చేకొని యట లంకలోన
జననియ ట్లునిచి నీచండకాండములఁ, గనియె నిత్యంబైన కైవల్యపదము
పౌలస్త్యకులముఖ్యుఁ బఙ్క్తికంధరుని, నాలంబులోపల నవలీలఁ దునుమ
నాదైత్యదమనుండ వగునీకుఁదక్క, నేదేవునకుఁ జెల్లు నినకులాధీశ
చెలువొంద నీకథ చెప్పిన విన్న, నలరుచుఁ బుత్రపౌత్రాదులతోడ
శుభలీల నరలోకసురలోకసుఖము, లభినతస్థితిఁ గాంతు రాపుణ్యమతులు
క్రమ మొప్పనీయుపాఖ్యానంబు శ్రద్ధ, సమయంబునం దెల్ల జపియించిరేని
బితృదేవతులు గయాపిండప్రదాన, గతిఁ దృప్తులై పుణ్యగతులు గైకొందు
రనవుడు రఘురాముఁడౌ రామచంద్రుఁ, డనుజులు మువ్వురు నర్కనందనుఁడు
నగచరోత్తములును నక్తంచరేంద్రుఁ, దగవిభీషణుఁడును నతనిమంత్రులును
నమ్మహాకథ విని యాశ్చర్యమంది, సమ్మదంబును బొంది సభలోననున్న
భూసురోత్తములును భూపాలవరులు, భాసిల్లువైశ్యులుఁ బరఁగుశూద్రులును
మఱియుఁ దక్కినవారు మతుల నందంద, వెఱఁగంది యారామవిభుని గన్గొనఁగ
నాకుంభసంభవుఁ డనియె రాజేంద్ర, నీకీర్తి వింటిమి నిన్నుఁ జూచితిమి
లోకైకవినుత శుశ్లోకుండ వగుచు, నేకాగ్రబుద్ధి నీ విల యేలుచుండు
త్రైలోక్యకంటకు దశకంఠుఁ దునిమి, వ్రాలిన నీపెంపు వర్థిల్ల నిమ్ము
అగస్త్యాది మౌనీంద్రులు రాముని వీడ్కొని చనినపిమ్మటకథ
పోయివచ్చెద మంచుఁ బొలుపారఁ దమకుఁ, జేయు సత్కృతు లొప్పఁ జేకొంచు నెలమి
