ప్ర థ మా శ్వా స ము.
49
వళిమహిమ వెలుఁగుచుం గన
నలరుం దద్వనము సుఖవహనజీవనమై. 193
కం॥ ఆ వనరాజోదరమున
కా వనజోదరుఁడు దక్క నన్యులు జేరం
గా వెఱతురు భయరతులై
దేవవితతులైన వాసుదేవుని యాజ్ఞన్. 194
వ॥ ఇట్లతివిస్మయంబుగా మయుండయ్యుపవనంబు నిర్మించి
చనుటయు. 195
ఉ॥ అంత బలారి ఖాండవవనావనదక్షుఁడు గాఁక నాకలో
కాంతరసీమఁజేరి మునుపవ్వననిర్మితివేళ గాంచి తా
నెంతయు విశ్వకర్మ శిఖి కివ్వనజాక్షుఁ డిచ్చుఁ గా
లాంతరమైన నంచుఁ దనకప్పుడె చెప్పుట లోఁదలంచుచున్. 196
కం॥ అపరాధినైతి హరికే
నపరాధమబుద్ధి నకట యని సురపతి నా
కుపకారి శౌరి యతనికిఁ
గృప రా నుపహార మిచ్చి హెచ్చెద ననుచున్ 197
కం॥ తనకుఁగల దివ్యవస్తువు
లనేకములు వింతవింత లగునవి భువిలోఁ
గనుఁగొన నెయ్యెడ లేనివి
గొని యనిమిషభర్త నరసఖునిఁ గనుఁగొనఁగన్. 198
గీ॥ ద్వారకప్రవేశ మొనరించి తత్పురంబు
నందు నింటింటఁ దాఁ దెచ్చినట్టి వస్తు
