ద్వి తీ యా శ్వా స ము
99
క. చెలి నఖములు సితతారా
వళిసఖములు గాకయున్న వానింబలెనే
యిలఁ బుష్కరపదసంగతి
కలనన్ సత్కాంతి నొందఁగారణమేమో!121
క. ఈ మాడ్కి వెలయు లేమన్
వేమాఱులు గొలిచి యామె విభవ మజహరి
స్త్రీమణులకుఁ దెలుపఁజనుదు
వేమఱు నావేళ నొక్క వింత వినఁగదే!122
సీ. ముఖవైఖరికి మోడె మొదలనే శశిరేఖ
యధరంపురుచికి లోనయ్యె సుధయు
నాసకు సరిరాక నలిగెఁదిలోత్తమ
లోచనద్యుతులకు లోగె హరిణి
హాసలీల భ్రమించె నభినవకౌముది
యసదయ్యెఁ గుచవృద్ధి కద్రికయును
ఊరుద్వయస్ఫూర్తి కొదిగి రంభ చలించె
నట గోరునకుఁ బోలదయ్యెఁ దార
యౌర తనుకాంతికినిఁ దక్కువయ్యె హేమ
చిత్రరేఖలఁ గొదవయ్యెఁ జిత్రరేఖ
యేనొకట నాకమునకేగి యీ శుభాంగి
యంగరమలెన్న నప్సరలందు శౌరి!123
క. చిన్నారి చూడ్కి వేలుపుఁ
గన్నెల సొబగు నగు భోగికన్నెల నవ్వున్
