|
రాజగోపాలుచందాన రాజముఖుల
నయమునను నేలు దక్షిణనాయకుండు.
| 36
|
క. |
ఏమి తపం బొనరించితొ!
వామాక్షీ! విజయరాఘవవిభుఁడె కలలోఁ
ప్రేమను నిను లాలించె నిఁ
కేమందును నీదు భాగ్య మేరికిఁ గలదే!
| 37
|
క. |
చింతిలకుము కాంతిమతీ!
మంతనమున నేనుఁ దెల్పి మచ్చిక వనితా
కంతుని మన్నరుదాసునిఁ
గాంతా! నినుఁ గూర్చి చాల ఘనత వహింతున్.
| 38
|
క. |
ఆరమణి మది విచారము
జాఱెడుగతిఁ దమము లంత జాఱెన్ మఱి య
న్నారిముఖాబ్దమునం బలె
తూరుపుదిక్కునను దెలివి దోఁచె న్మిగులన్.
| 40
|
తే. |
అంబుజేక్షణ [1]సకుల ముఖాంబుజములు
చెలువ మలరఁగఁ గడు వికసించినట్లు
సరవిఁ గనుపట్టు నామోదగరిముతోడ
నపుడు వికసించె సరసుల నంబుజములు.
| 41
|
క.[2] |
జనలోచనోత్సవంబును
వనజకులోత్సవము నొక్కవరుసగఁ గలుగన్
దనకరములు నెరయింపుచు
దినకరుఁ డుదయించెఁ దూర్పుదిక్కున నంతన్.
| 42
|
కాంతిమతి యనుమతిఁ గైకొని విలాసవతి విజయరాఘవునొద్దకు బయలుదేరుట
వ. |
ఇవ్విధంబున సూర్యోదయంబైన నవ్విలాసవతి కాంతిమతిం జూచి సంత
సంబున నిట్లనియె.
| 43
|
- ↑ సకుల, క. సఖుల
- ↑ ఈ కందపద్యమునకుఁ బూర్వము క. గ్రంథమున "అంతా" అను వచనము గలదు.