| తే. |
వేయుఁ జెప్పఁగ నేల నీవెలఁది కిపుడు
మదనతాపంబు నెమ్మదిఁ గుదురుకొనియె
నువిదఁ గన్గొని మన మెటు లోర్వవచ్చు
నెలఁత కీచింత యేరీతి నిలుపవచ్చు?
| 59
|
| వ. |
అని విచారింపుచు నచ్చిగురుఁబోణులు నెచ్చెలితో నిట్లనిరి.
| 60
|
| సీ. |
అమర సింగారించితిమి బొమ్మరిల్లిదె
చెలువ! బొమ్మలపెండ్లి సేయవమ్మ!
తళుకు పన్నారుదొంతులు దెచ్చియున్నవి
వనిత! గుజ్జనగూళ్ళు వండవమ్మ!
కొమరుగా బోనంబు లమరించియున్నవి
వెలఁదిరో! విందులు పెట్టవమ్మ!
చిదిమి తెచ్చిన వీరుల్ సేసగా నున్నవి
కోమలీ! దండలు గూర్చవమ్మ!
|
|
| తే. |
ఉవిద! యే మేమి బల్కిన యూరకున్న
దాన విది యేమి? నేఁడు నీతలఁపు వింత
నీరజేక్షణ! మామీఁద నేర మేమి?
సుదతి! మునుపటి చెలిమిచేఁ జూడ వేమి?
| 61
|
కాంతిమతికి విజయరాఘవునిపై మోహ మధికరించుట, కింకర్తవ్యతామూఢయై కాంతిమతి పరితపించుట
| క. |
అని పల్కు చెలుల పల్కులు
తన చెవులకు ములుకు లైనఁ దాలిమి లేకే
వినివినములు గావింపుచు
మనమునఁ దలపోసెఁ గాంతిమతి యిట్లనుచున్.
| 62
|
| సీ. |
విజయరాఘవమహీవిభునిఁ బెండ్లాడుటే
చెలఁగి బొమ్మలపెండ్లి సేసినట్లు
మన్నారుదాసు కమ్మని మోవి యానుటే
యెంచగా విం దారగించినట్లు
|
|
