| |
సురరచితస్తోత్రునకున్
సరసిజదళనేత్రునకును సన్మిత్రునకున్.
| 72
|
| క. |
కౌస్తుభమణివక్షునకున్
నిస్తులకరుణాభిరామనిజవీక్షునకున్
నిస్తంద్రయశోనిధికిన్
బ్రస్తుతగుణదివ్యరత్నభరణాంబుధికిన్.
| 73
|
| క. |
దారితదానవతతికిన్
హారిహరిద్రాసరిద్వరాప్తవిహృతికిన్
సారగుణస్తోమునకున్
వారిధికన్యామనోజ్ఞవరధామునకున్.
| 74
|
| క. |
శ్రీ విజయరాఘవక్షితి
పావనశీలునకు సద్గుణావాలునకున్
పావనశుభనామునకున్
గోవిదజనవర్ణనీయగుణధామునకున్.
| 75
|
| వ. |
అంకితంబుగా నే నొనర్పం బూను మన్నారుదాసవిలాసం బను
మహాప్రబంధంబునకుం గథాసంవిధానం బెట్టి దనిన.
| 76
|
కథాప్రారంభము — తంజాపురవర్ణన
| క. |
కంజాతబంధురథహయ
సంజాతశ్రమవినోదిసౌధపతాకా
మంజుళమృదుపవనముఁ గల
తంజాపుర మొప్పుచుండు ధారుణిలోనన్.
| 77
|
| చ. |
కువలయమిత్రుఁ డౌచుఁ దనకుం దనయుం డగు చంద్రు మార్గమున్
నవముగ నడ్డగించు టిది నాయమె నీ కని వీటి సాలమున్
జవమునఁ గౌఁగిలింపుచును సారెకు వేఁడు సముద్రమో యనా
నవిరళకూర్మనక్రమకరాదుల నొప్పు నగడ్త లప్పురిన్.
| 78
|
| క. |
హరిహయుఁడు మున్ను నఱికిన
గురుతరపక్షంబులన్ మగుడఁ గాంచిన యా
|
|
