పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/415

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


డ్పాటొనరించి వేల్పులసభం గనినాఁడు వరమ్ము లిమ్ములన్.

341


క.

మాటికి మనపై నుఱుములు, చాటుచు వేగోటు లద్రిచరులు గొలువ నా
స్ఫోటించి నేల కాలం, దాటించుచు నున్నవాఁడు దంభుఁడు కంటే.

342


ఆ.

ఒడలు యోజనంబు నిడుపును బొడవునై, యుర్విఁ జేతు లూఁదియున్నవాఁడు
వాఁడె ధనుఁడు వాఁడు వాసవు నాజి జ, యించినాఁడు కపుల కెల్లఁ దాత.

343


సీ.

మేటిమర్కటులు వే గోటిపద్మంబులు, గొలువఁ గల్పాంతవిఘూర్ణమాన
జలధరాడంబర మొలయ నజాండంబు, వ్రయ్యఁ బె ల్లార్చుచు వాల మార్చు
వాఁ డింద్రజాలుఁ డన్వాఁడు సురాసుర, సంగరంబున దేవసైన్యమునకుఁ
దో డయి విక్రమక్రీడ సల్పినశూరుఁ, డీశానసఖునకు నిష్టసఖుఁడు
గంధవహునిచెలికి గంధర్వకన్యకుఁ, బుత్రుఁ డితఁడు ద్రోణభూధరేంద్ర
మేలుచుండు నెలమి వాలునవ్వీరకుం, జరునిఁ జూచితే నిరశాచరేంద్ర.

344


క.

శైలాకృతి మే నమరఁగ, వేలక్షలు కపులు గొలువ వీరుఁడు గజుఁ డీ
వాలుమగఁడు హైమవతీ, కూలంబున శిశిరబీజకుధరం బేలున్.

345


క.

వాతోద్ధూతమహాజీ, మూతముగతి దోఁప సేనముందట మనపై
నేతెంచుయూథపాధిపు, నాతనిఁ జూచితె ప్రమాథి యనుకపినాథున్.

346


తే.

ప్రకటబలులు గోలాంగూలకభటులు నియుత
శతము శతకోటియును దన్ను నతులగతులఁ
గొలువఁ బొలుచునితఁడు గవాక్షుండు మేరు
శైల మివ్వీరునెలవు దోషాచరేంద్ర.

347


క.

హనుమంతుతండ్రి కేసరి, యనువాఁ డదె పేర్చి వాల మార్చుచు మనపైఁ
గనలెడుఁ గంటే యవ్వీ, [1]రునకుం బదివేలు వింటె ద్రుమచరు లెలమిన్.

348


సీ.

దంష్ట్రాచతుష్టయదారుణాననముల, నిశితోగ్రనఖముల నిడుద లైన
లాంగూలముల నొప్పి లాఁగలు వెలువడ్డ, కంఠీరవంబులకరణి వెలిఁగి
కనలుదవాగ్నులగతి విషజ్వాలలు, గ్రక్కుమహాపన్నగములపగిది
జంగమాచలములచాడ్పున నొప్పారి, కదలనికాలమేఘములమాడ్కి
నద్భుతావకాశు లైనవానరవీర, భటు లనేకు లట్లు బలసి కొలువ
సమరమునకు వాలి శతవలి యనువాఁడు, వాఁడె తిమురుచున్నవాఁడు కంటె.

349


క.

సూరెల వేగోటులు గపి, వీరులు గర్జిల్ల నట్లు విలసిల్లెడునా
శూరోత్తముఁడు సుషేణుఁడు, తారుకోడుకు గామరూపధరుఁ డితఁ డధిపా.

350


తే.

గందమాదనోల్కాముఖక్రథనతార, పనసజంఘప్రజంఘార్కభరతవృషభు
లనఁగ నేకైకయూథసహస్రలక్ష, వరులు వా రాపదుండ్రు దుర్వారబలులు.

351


వ.

మఱియు వింధ్యాచలవాసు లైనవానరవీరు లనేకానీకంబులతో దుర్వారబలం

  1. రున కఱువదివేలు నేలు రుక్మాచలమున్