పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/340

తే.⁠

రామలక్ష్మణసతతాభిరక్షచేతఁ, బరఁగునీసాధ్వి యక్కటా భయదరాక్ష సీసురక్షిత యై భీతిఁ జెంది వగలఁ, దాఱుచున్నది యే మందు దైవగతికి.

⁠ 156

చ.⁠

ధనమదసంపదల్ విడిచి దారుణభూములఁ గందమూలము ల్గొనుచు విచిత్రహర్మ్యములలోపల నుండెడునట్లు ఘోరకా ననములలోనఁ దాను దననాథునిఁ గూడి సుఖించుచుండు నీ వనిత నిజేశుఁ బాసి వలవంతలఁ గూరెడు నిప్పు డక్కటా.

⁠ 157

క.⁠

ఈ రామమనం బెప్పుడు, నారామునియంద యుండు నారాముమనం బీరామయంద యుండును, ఘోరవ్యననము లిరువురకు సమానంబుల్.

⁠ 158

క.⁠

ఇరువురుఁ జిత్తంబుల నొం, డొరువులఁ బెడఁ బాసి యునికి నొక్కెడఁ దా రొం డొరులఁ గనఁ దివురునాశా, భరముల నున్నారు తెగక ప్రాణంబులతోన్.

⁠ 159

క.⁠

అతివకుఁ బతియ విభూషణ, మితరంబులు లేక యున్న నీసతి యతిభా స్వతి యయ్యును నె ట్లున్నది, పతిఁ బాసినకతన మలినభావముతోడన్.

⁠ 160

క.⁠

తనుఁ బాసితి ననువగపున, ననుచరి వోయె నని కరుణ నంగనఁ బొడగా నన యని దీనతఁ బ్రియ లే, దని కామవ్యథ నరేంద్రుఁ డతితప్తుఁ డగున్.

⁠ 161

క.⁠

ఈకోమలి కీదుర్దశ, యేకరణి విధించె భారతీశుఁ డకట యీ శోకమునకు మూలం బగు, కైకకు నే మందు దైవఁగతి కే మందున్.

⁠ 162

క.⁠

అని యిట్లు పెక్కువిధముల, మనమునఁ దలపోసి వేగుమానం బయ్యెన్ జనకజకావలిరాక్షస, వనితలు మేల్కన్నకతన వసుధాసుతతోన్.

⁠ 163

తే.⁠

వెలసి భాషింప నిప్పుడు వేళగాదు, తపనుఁ డుదయించి క్రుంకునందాఁక సైఁచి రాత్రి వచ్చినకార్యంబు రామునతికి, విన్నవించెదఁ గాక నే వెరవుతోడ.

⁠ 164

వ.⁠

అనుచు నల్పగాత్రుం డై యాతరుశాఖపర్ణంబుల నొదిఁగి చూచుచుండె నప్పుడు ప్రభాతభేరు లులియ రాత్రించరసత్త్వంబులు నిద్రింప దివాచరులు మేల్కని తమతమవిహారంబులకు నేఁగుచు నొండొరులం జీరునాహ్వానస్వనంబులు రావణు నగరివాకిట నెసంగించు ఘంటాకాహళశంఖదుందుభిప్రభృతిస్వనంబులు జయ జయగీతవేణువీణాస్వనంబులు నభ్రస్వనంబులుంబోలె నింగిఁ జెలంగ మారుతో ద్దూతగంధబంధురహోమధూమంబుల నప్పురవరంబు యజనభూమియుంబోలె నుండె నాసమయంబున.

⁠ 165

మ.⁠

లలిఁ గస్తూరి దొఱంగి చందనము లీలం దాల్చి సొంపారున ట్లలఘుధ్వాంతముఁ బాసి శుభ్రతరరమ్యస్ఫూర్తి నొప్పారుచుం [1]జెలు వొందంగను దూర్పు చెన్నెసఁగఁగాఁ సిందూరికాకౢప్తవృ త్తలలామం బనఁ దోఁచె భానునిసముద్యద్బింబ మేపారుచున్.

⁠ 166

వ.⁠

ఇ ట్లుదయించి చండకిరణంబుల భూమండలం బెల్లఁ దపింపఁజేసి పదంపడి.

⁠ 167

1. చెలువొందం గడ లింపుఁ జె న్నొసఁగఁగన్ సిందూరకాంతిన్ సువృ, త్తలలామం బన