పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/292

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


యచ్చట నున్నయగస్త్యునిం బూజించి యాకుంజరపర్వతంబు గడచి రక్తచందన
సంరక్తయు మణివిద్రుమశర్కరయు దేవర్షిసేవితయుఁ బవిత్రయు నైనసరస్వతీ
నది వెలయుచుండు నచట యోజనవిస్తారంబును శతయోజనోన్నతంబును బన్న
గాభిశోభితంబును నగు కాంచనతోరణంబు దీపించుచున్నది యచ్చట మహావిషో
రగరక్షితం బైనట్టిభోగవతీపురి చెలువారు నాపురి వాసుకి యేలుచుండు నది
సర్పనిలయం బాపురి నతిక్రమించి నానావర్ణదివ్యచందనశోభితం బైనమహావృ
షపర్వతంబు గలదు మోహితు లై శైలూషగ్రామణిభిక్షుస్తనబభ్రు లనుగం
ధర్వు లాపర్వతంబునఁ గ్రీడఁ గాపుండుదురు దేవతలు నప్సరోగణంబులుఁ గ్రీడిం
తురు దానిం గనుచుఁ ద్రిశృంగమహీధరంబుఁ జేరి తచ్ఛిఖరంబునఁ బ్రభవించి
సౌమనసానది విలసిల్లుఁ దత్తీరోత్తరపర్వతంబున నానావర్ణపక్షికులంబులమధుర
స్వరంబులు చెలంగు నటమీఁద నంధకారాక్రాంతం బైనపితృలోకం బదృశ్యం
బు నతిదారుణంబు నై యుండు నందుఁ గాంచనతలంబును వజ్రవైదూర్యవేదికంబు
నగుప్రాసాదం బొప్పు దానిమీఁద ధర్మాసనాసీనుం డగుచు నంతకుండు సర్వ
ప్రాణులసుకృతదుష్కృతంబు లెఱింగి యుచితఫలంబు లొందించుచుండు నా
లోకంబు గడచి.

558


క.

సురుచిరమౌక్తికమణిఫల, భరవిలసితకనకపాదపప్రకరవిభా
సుర మగుతృణాంగిసంయమి, వరునాశ్రమమునకు నరిగి వలసినభంగిన్.

559


జనకజఁ జూచి రండు కపికసత్తములార యభీష్ట మొంద న
మ్మునివరు నాశ్రమంబు కడముట్టి వెలుంగుచునుండు దక్షిణం
బున కటమీఁద మీ కరయ బోవ నశక్యము భానుదీప్తులుం
జనఁ బ్రసరింప వవ్వలను జానుగ నంచును బల్కి యర్థితోన్.

560


క.

హనుమంతునిఁ గనుఁగొని రవి, తనయుం డి ట్లనియె బలము దగవు నెరయ రా
మునికోర్కి దీర్చి జగముల, ఘనసన్నుతిఁ బొంద నిదియె కాలము నీకున్.

561


క.

అతిజవతేజోలాఘవ, గతివీర్యములందు సాటి గా నీకు సదా
గతి దక్కఁగ నన్యుం డీ, క్షితిలో నీసాటివాఁడె గిరిచరవర్యా.

562


క.

సురగంధర్వాసురకి, న్నరఖేచరసిద్ధసాధ్యనరలోకంబుల్
పరఁగంగా నీ వెఱుఁగుదు, ధరణిజ వెదకంగ నీవె దక్షుఁడ వరయన్.

563


క.

దివియందు నభమునందును, భువియందును జలములందుఁ బోయెడు నెడ నీ
కవరోధ మెచటఁ గల్గదు, పవమానతనూజ నీవు ప్రబలుఁడ వెందున్.

564


ఉ.

కావున భూమిజన్ వెదకి కాంచి రయమ్మున రమ్ము రాఘవ
క్ష్మావిభుచింతఁ బాపు తగ మమ్ముఁ గృతార్థులఁ జేయు లోకసం
భావితకీర్తితో వెలయు పావని నావుడు సంతసించి సు
గ్రీవునితోడ భూపతివరేణ్యుఁడు రామనరేంద్రుఁ డి ట్లనున్.

565