పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/172

⁠

బొఱలోపలఁ బెట్టిన జైనుండును గొంత గుండెపట్టుకొని యోయి సోమ సిద్ధాంతా! శాంతుండవై భవదీయదర్శనంబున భోగమోక్షంబులు గలతెఱఁ గెఱింగింపు మనిన.

⁠ 40

సీ.⁠

విషయానుషక్తితో విరహితం బైనట్టి                           సుఖ మించుకైనను జూడ మేందు నానందభోగవిహీనోపలావస్థ                           యైన ముక్తికి నేల యాస పడఁగఁ బార్వతీవనితఁగా భావన చేసి చ                           క్కనిచకోరేక్షణఁ గౌఁగిలించి తన్ను సదాశివాత్మకునిగా భావించి                           క్రీడించు నతఁ డిందుచూడమూర్తి

⁠

గీ.⁠

యగుచు విలసిల్లు నని శివుం డానతిచ్చె ననెడు కాపాలికునిమాట లాలకించి శాంతి యిట్లనుఁ గరుణతో సకలవేద గురుఁడె హరుఁ డిట్లు చెప్పునే ఘోరమతము.

⁠ 41

క.⁠

అపు డాసిద్ధుని భిక్షు క్షపణకు లిట్లనిరి దేహసహితునకును రా గపరిమితాత్మునకును మో క్షపదము గల దనుట విన నసంగత మనినన్.

⁠ 42

క.⁠

కాపాలికుండు తనలో నీపాపాత్మకుల కఠినహృదయము లశ్ర ద్ధాపంకిలము లని పిలిచిఁ గాపాలిక శ్రద్ధ నదియు గ్రక్కున నెదుటన్.

⁠ 43

చ.⁠

విరిసిననల్లగల్వలకు విందు లనన్ దనలోచనంబులున్ నరధవళాస్థిహారకలనం గడు నొప్పెడుగుబ్బచన్నులున్

⁠