| |
గని వేడ్క నవ్వుచుఁ గౌఁగిలింపుచు నీడు
లేని యానందము బూని యొసఁగి
నట్టి నీవంటి దయాశాలి కేరీతి
నెనయైన బ్రత్యుపకృతిని యేమి
|
|
| తే. |
సేయనేరను, యిటుగానఁ జెడుగులైన
యన్యకాంతల నుద్వాహ మట్టె సేసు
కొనక నిట్టుల వటుతత్వ మెనసి యుండు
మదియె ప్రత్యుపకృతి యని యెంచు పుత్ర!
|
|
| ఆ. |
నాదు భాగ్య మిట్లు నను రమించెడువాన్కిఁ
గాక నేరికైనఁ గలుగ దెందుఁ
గాన నన్నుమిన్ననైన నన్నెప్పుడు
నెనసి సుతను దనిసి మనుము పుత్ర!
|
|
| క. |
అను జననిపలుకు విని కొడు
కనుమతమును బొంది, పెండి లటుదెగి వటుఁడై
జననీమనోహరుండై
మనె, నమృతము ద్రావ పాలు మఱి రుచి యగునే?
|
|
| క. |
అని జన్నిగట్టు కతఁ దెలి
పినఁ గాంచనమాలి నలరి వినియింకఁ జిరం
తనవృత్తాంతం బొక్కటి
వినవలతున్ గరుణఁజెప్పవే విప్రవరా!
|
|
| క. |
శివుఁడా మోహినియగు వి
ష్ణువుతో రతిసల్పి యొక్క సుతు భైరవు నిం
పువరలఁగని సౌఖ్యంబునఁ
దెవిరెనఁట గణింప దీని దెల్పుము విప్రా!
|
|
| వ. |
అని యడిగిన కాంచనమాలిని కఖిలమహిమాక్షివప్రుం డగు యవ్విప్రుం డిట్లనియె.
|
|
[గ్రంథ మింతవరకు మాత్రము సముపలబ్ధమైనది.]
