పుట:పుష్పబాణవిలాసము.pdf/18

⁠

విప్పుడు మన్నిమిత్తముగ నేగి కడు న్వెతలంది తమ్మయో యొప్పులకుప్ప కష్టముల కోరువకుండినఁ బుణ్య మబ్బునే.

⁠

అ.⁠

ఇం దొకనాయిక తననాయకుండు పొలయల్కచే మనంబునఁ గోపించి తనకడకు రాకున్న నాతని నూఱడించి రమ్మని దూతికఁ బంచిన నది పోయి తన చక్కఁదనంబుచేతను నే ర్పుచేతను నాయకునిఁ గైవసంబు చేసికొని తనివిదీర మరుకేళిం గూడివచ్చి నీసందేశంబు నెఱవేర్చివచ్చితినని బొంకి పలుకఁ గా దాని యప్పటియునికింగాంచి దానియొక్క స్వప్రయో జననిర్వాహకత్వంబు నెఱింగి మనంబున నంకురించు రోపం బునుఁ గప్పికొని దూతింగొనియాడువిధంబున గ్రహించు నా యిక వాక్చమత్కారంబు వర్ణితంబయ్యె.

⁠

శ్లో.⁠

నబరీభరీతికబరీభరేస్రజో నచరీకరీతిమృగనాభిచిత్రకం। విజరీహరీతినపురేవమత్పురోవివరీవరీతినచవిప్రియంప్రియా॥

⁠

ఉ.⁠

క్రొమ్ముడియందుఁ బూసరులు గూరుప దీప్రియ నేఁ డిదేమి తా నెమ్మొగమందుఁ గస్తురిని నీటుగ బొట్టిడదేమి వేడ్కఁ బూ

⁠