పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/131

⁠

టకు గతం బెయ్యది? మందబుద్ధీ! నా కెఱింగింపుమనిన నాగార్దభం బిట్ల నియె,—

⁠ 53

క.⁠

మృగరాజు నన్ను భక్షిం పుగతిన్ డాసినను, బారిపోయితి ననినన్, మృగధూర్తకపుంగవుఁ డొ ప్పుగ దానిం బోలఁ జూచి పొందుగఁ బలికెన్.

⁠ 54

వ.⁠

గార్దభేశ్వరా! మృగరాజుసన్నిధిని నీగుణమ్ములు ఘనమ్ము లుగా నే వర్ణించిన, నమ్మహాత్ముండు ప్రియపూర్వకంబుగా నిన్ను నాలింగ నంబు సేయ డగ్గఱిన, నది నీ కవిరోధి యని యెఱుఁగనేరక, పారి వచ్చి తివి. నష్టైటెశ్వర్యంబున కిది గడగుఱుతు గాదే! యని, వెండియు నిట్లనియె,—

⁠ 55

క.⁠

ధర మతిమంతులకైనన్ బరికింప శుభమ్ములందు బహువిఘ్నంబుల్ పొరయున్, దత్ర్పారంభము కరము వెలయఁజేయవలయుఁ, గరణిక లక్ష్మా!

⁠ 56

క.⁠

అనిన మదిఁ బొంగి రాసభ మనఘా!, నీవెంట వత్తు ననిన, నతఁడు ర మ్మని వెసఁదోడ్కొని తనదు వి భునిసాన్నిధ్యంబుఁ జేర్చె బుద్ధినిపుణతన్.

⁠ 57

వ.⁠

అయ్యవసరమ్మునం దనకోర్కె సఫలమ్ముఁ జేసిన జంబుకనాథుం గౌఁగిలించుక యతనివాచాస్ఫూర్తికి మెచ్చి రాసభంబును దగ్గఱం బిలిచి పంచత్వమ్ము నొందించి, జంబుకవరుం జూచి నిత్యకర్మం బాచరించి వచ్చి యౌషధమ్ము సేవించెద, నే వచ్చునంతకు నీఖరశవంబు పదిలంబని చెప్పి చనునంత,—

⁠ 58

గీ.⁠

ఎట్టి యౌషధంభొ! యిది మృగేంద్రుని పాలు సేయ నేలయనుచుఁ, జేరి రాస భంబు హృదయకర్ణభక్షణం బొనరించి యుండె నెలమి జంబుకోత్తముండు.

⁠ 59