పుట:పంచతంత్రము (బైచరాజు వేంకటనాథుడు).pdf/99

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


జలియించిపఱతు రిస్సీ, కొలకపగతులు గారె యాచకులు లోభులకున్.

141


క.

చరణములు వడఁకు భీతిం, బరవశమౌ నొడలు రాలుపడు నెలుఁ గాహా
మరణమున నెట్టి చిన్హము, లరయ న్యాచకుఁడు దాల్చు నచ్చిన్హములన్.

142


వ.

అట్లగుటఁ జింతించి యాచకత్వంబునఁ జిత్తం బొడఁబాటుగాదు దారిద్ర్యం
బునం బ్రజ్ఞాహైన్యంబు వాటిల్లు బ్రజ్ఞరాహిత్యంబున సత్వక్షీణంబగు సత్వభ్రం
శనంబునఁ దిరస్కృతి వొడముఁ దిరస్కరణంబున నఖర్వనిర్వేదనం బావహిల్లు
నిర్వేదనంబు శోకంబు దెచ్చు శోకంబు బుద్ధిబాధకంబగు బుద్ధినాశకారి కావున నిర్ధ
నం బఖిలవిపదాస్పదంబని పలికి మఱియును.

143


చ.

సముచితభాషణంబులకుఁ జాతురి సాలక యున్న మౌన ము
త్తమము పరాంగనాగమనతత్పరుడయ్యెడుదానికంటె షం
డమతము మేలు చాడికి నొడంబడియుండెడివృత్తికన్నఁ జా
వు మిగులలెస్స యన్యవసువు ల్గొనుకంటెను భిక్ష మొప్పగున్.

144


క.

దీపమునఁ దమము రోగ, వ్యాపృతిఁ జెలువంబు హరిహరాఖ్యానముచేఁ
బాపమువలె యాచ్నావిధి, వేపాయు గురుత్వ మతులవిజ్ఞాననిధీ.

145


చ.

అలఘులఘుత్వమూలమగునర్థిత కంజలిఁ జేసి మ్రొక్కి వీ
డ్కొలిపి నృపాలురం గొలిచి కూర్చెద భూరితరార్థ మంచు నేఁ
దలఁచితినేని వట్టియలతం బడు టొక్కటి నిర్దయు ల్ఖలు
ల్దులువలు హీనమర్త్యఫలదు ల్నరవల్లభు లీరు విత్తముల్.

146


క.

తా నీఁగొఱమాలి మహా, హీననరాధిపుఁడు భాగ్యహీనుఁడను న్స
న్మానార్హుల సుభటుల వి, ద్యానిధులన్ హలహలాభ మగు లోభమునన్.

147


వ.

అట్లగుట రాజసంశ్రయంబును గూడదు ప్రేక్ష్యభావంబు మృత్యుద్వారంబు రోగి
యుఁ జిరప్రవాసియుఁ బరాన్నభోక్తయుఁ బరగృహశాయియు జీవన్మృతులని
చెప్పి హిరణ్యకుండు వెండియు.

148


క.

సంతుష్టివర్మసంగు, ప్తాంతఃకరణునకు వెఱచు నతిశయతృష్ణా
కుంతములు భీతిచింతా, సంతాపక్లేశరుజల సంపాదింపన్.

149


ఉ.

వీతఖలీనమై యతులవేగమున న్మొనగాలు ద్రొక్కు తృ
ష్ణాతురగంబు నెక్కి యలసస్థితిఁ జేట్పడకుండువానికిం
జేతెడునేల మేరుగిరి సింధువు వత్సపదంబు దూరతృ
ష్ణాతనుఁడైనవానికి నిజాంకగతార్థము దవ్వు పెద్దయున్.

150


క.

ఆశాశృంఖలఁ బడి నా, నాశాభూములఁ జరించునదిపో యసుఖ