| | శాంగనఁ జేరెనో యనఁగఁ నస్తగిరిన్ రవి చేరి క్రుంకినన్ | 161 |
| వ. | అయ్యంధకారంబున జిరంజీవి తాను మున్నున్నవటమహీరుహంబుక్రింద మృతకాక | 162 |
| గీ. | శత్రునిశ్శేషముగఁ జేసి చంపకున్న, నొకఁడు దప్పిన మన కది యొప్పకుండు | 163 |
| వ. | అప్పలుకు లాకర్ణించి యతనిమంత్రు లేకవాక్యంబుగా నిట్లనిరి. | 164 |
| ఉ. | దేవర నీతివాక్యము సుధీవిభవాఢ్యులు మెచ్చ నాడితౌ | 165 |
| వ. | అవ్విధం బంతయు నెఱింగి చిరంజీవి తనలో నిట్లని వితర్కించె. | 166 |
| గీ. | మొనసి చేయవలయు మొదల నుద్యోగంబు, చేసెనేని కార్యసిద్ధిఁ బొందఁ | 167 |
| వ. | ఉన్న సమయంబున. | 168 |
| క. | కాకంబు లెల్ల మడిసెం, గా కిచ్చట నొకటి యైన గలిగెనె యనుచున్ | 169 |
| వ. | ఇట్లు గూసినచిరంజీవికూత విని యులూకంబులు పోక మగిడి వచ్చి యచ్చోటు | 170 |
| సీ. | అవధరింపుఁడు నన్ను నమ్మేఘవర్ణుండు, దప్పక కార్యంబు చెప్పు మనిన | |
| గీ. | యోరి పగవారిపక్షమై నోరికొలఁది, నోడితివి దీనఁ జే టగుఁ గుడువు మనుచుఁ | 171 |
