పుట:పంచతంత్రము (దూబగుంట నారాయణ).pdf/79

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

అని పలుకుచున్న యవసరంబున.

208


క.

యమదూతవోలె నచటికి, సమదగతిన్ వేఁటకాఁడు చనుదేరంగాఁ
దెమలక హిరణ్యకుం డురిఁ, దుమురుగఁ దెగఁ గొఱికి బొక్కఁ దూఱం బాఱెన్.

209


క.

చిత్రాంగుఁ డుఱికి పఱచెన్, జిత్రత లఘుపతనుఁ డెగసె శీఘ్రతఁ జంచ
ద్గాత్రస్థూలతఁ గదలెడు, మాత్రంబున బోయ మిత్త్రమందరుఁ గనియెన్.

210


క.

కని దానిఁ బట్టి త్రాటం, గొని యనువునఁ గట్టి వింటికొప్పునఁ దగిలిం
చి నిజమనోరథభంగం, బున కాత్మం దలరి వాఁడు బుద్ధిం దలఁచెన్.

211


క.

వలఁ జిక్కక చనె మృగ మ, వ్వలఁ జిక్కును దాసరయ్య వలననిజాలిం
దలరంగ నేల నేఁ డీ, కొలఁదియె కూరయ్యె ననుచుఁ గొనిపోవుతటిన్.

212


క.

మృగమును గాకము నెలుకయుఁ, దెగపడి కచ్ఛపము పోక తేటపడిన నె
వ్వగలం బొగిలెడువానికి, మొగ తప్పక కార్య మెఱిఁగి మూషిక మనియెన్.

213


క.

వగ పధికరోగమూలము, వగపునఁ గార్యంబు వచ్చువల నెఱుఁగం డి
మ్ముగ వగ పనర్థమూలము, వగపున శాత్రవభయంబు వచ్చున్ నొచ్చున్.

214


క.

కడ లేనిదుఃఖవార్ధిం, గడచితిఁ దొల్లియును నేఁడుఁ గడతముగా కి
ప్పుడు దైవ మేల మనలన్, జెడఁ జూచును దీని కేల చింతం బొందన్.

215


క.

తగుమిత్త్రుఁడు భాగ్యాధికుఁ, డగువానికిఁ గాని దొరకఁ డాపద యైనన్
దిగ విడువక రక్షించును, సుగుణాఢ్యుం డుత్తముండు చుట్టం బైనన్.

216


గీ.

తల్లియందును దనుఁ గన్న తండ్రియందు, నాలియందును సుతసోదరాలియందు
నెంతసంతోష మగు నగు నంతకంటె, మేలిసౌఖ్యంబు నరునకు మిత్త్రునందు.

217


చ.

తమతమకర్మవాసనలఁ దాఁకు శుభాశుభకర్మజాలముల్
క్రమమున మర్త్యకోటి కటుగాన విపద్దశ లెల్లఁ బెక్కుజ
న్మములవి గూడి తన్ను నలమంబడి యిప్పటిపుట్టునందు దై
వము ప్రతికూల మైన వగవం బనిలేదు వివేకహీనతన్.

218


గీ.

కడఁగి దేహి నపాయంబు గాచి యుండుఁ, గదియుకూటమిఁ బాయుట గాచి యుండుఁ
గలిమిఁ బెడబాప లేమియుఁ గాచియుండు, నస్థిరం బది సంసార మనుట నిజము.

219


ఉ.

ఆరయ నాయుధక్షతమునందున మేనికిఁ బాటుగల్గు నా
హారము లేక యున్న నుదరాగ్ని శరీరము నేర్చు నాపదం
గూరిన వైరమున్ దఱు చగున్ దమలో నొకసందు గల్గినన్
జేరు ననర్థకోటి నిరసించినఁ బోవని దేహధారికిన్.

220