వ. | అని పలుకుచున్న యవసరంబున. | 208 |
క. | యమదూతవోలె నచటికి, సమదగతిన్ వేఁటకాఁడు చనుదేరంగాఁ | 209 |
క. | చిత్రాంగుఁ డుఱికి పఱచెన్, జిత్రత లఘుపతనుఁ డెగసె శీఘ్రతఁ జంచ | 210 |
క. | కని దానిఁ బట్టి త్రాటం, గొని యనువునఁ గట్టి వింటికొప్పునఁ దగిలిం | 211 |
క. | వలఁ జిక్కక చనె మృగ మ, వ్వలఁ జిక్కును దాసరయ్య వలననిజాలిం | 212 |
క. | మృగమును గాకము నెలుకయుఁ, దెగపడి కచ్ఛపము పోక తేటపడిన నె | 213 |
క. | వగ పధికరోగమూలము, వగపునఁ గార్యంబు వచ్చువల నెఱుఁగం డి | 214 |
క. | కడ లేనిదుఃఖవార్ధిం, గడచితిఁ దొల్లియును నేఁడుఁ గడతముగా కి | 215 |
క. | తగుమిత్త్రుఁడు భాగ్యాధికుఁ, డగువానికిఁ గాని దొరకఁ డాపద యైనన్ | 216 |
గీ. | తల్లియందును దనుఁ గన్న తండ్రియందు, నాలియందును సుతసోదరాలియందు | 217 |
చ. | తమతమకర్మవాసనలఁ దాఁకు శుభాశుభకర్మజాలముల్ | 218 |
గీ. | కడఁగి దేహి నపాయంబు గాచి యుండుఁ, గదియుకూటమిఁ బాయుట గాచి యుండుఁ | 219 |
ఉ. | ఆరయ నాయుధక్షతమునందున మేనికిఁ బాటుగల్గు నా | 220 |