పుట:పంచతంత్రము (దూబగుంట నారాయణ).pdf/70

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వడఁకు భయంబు గ్రమ్మి దురవస్థలఁ దల్లడ మందు వేఁడుచోఁ
జెడు గగు నర్థికిన్ మరణచిహ్నము లన్నియుఁ దోచు నారయన్.

114


గీ.

అర్థహీనుఁ డై యుండెడునంతకంటె, వహ్నిలోపలఁ దగ మేను వైచు టొప్పు
యాచకుఁడు వేఁడ నీలేనియధమలోభి, జన్మ మేటికి వానిసంసార మేల.

115


సీ.

వఱలు దారిద్య్రంబువలన సిగ్గు జనించు, సిగ్గున సత్యంబు శిథిల మవును
సత్యహీనుఁడు తిరస్కారదూషితుఁ డగుఁ, బరిభవయుక్తి నన్నరుఁడు బెగడు
బెగడినవాఁడు నెవ్వగలచే దురటిల్లు, నధికదుఃఖితుబుద్ధి యడఁగిపోవు
బుద్ధిహీనుండును బొడ వడంగును వేగఁ, బొడ వడంగినఁ గీర్తి యడఁగు ధాత్రి


గీ.

నట్లు గావున నిర్ధనుం డైనవాఁడు, బహువిధంబులు నీ చెప్పఁబడినయట్టి
యాపదల కెల్ల మూలమై యార్తిఁ బొందు, నెవ్విధంబున నతఁ డెన్న నీడు గాఁడు.

116


వ.

అని మఱియు హిరణ్యకుండు.

117


చ.

పరఁగ నసత్యవాక్యములు పల్కుటకంటెన మౌనవృత్తి మే
లరుదుగ నన్యభామఁ గదయం జనుకంటె నపుంసకత్వవి
స్ఫురణము మేలు కొండియము పూనుటకంటెను జావు మే లగున్
బరధనకాంతుకంటె సులభం బగుభిక్షమ మేలు చూడఁగన్.

118


చ.

చెడు నభిమాన మార్యునకు సేవకతంబున సాంద్రచంద్రికన్
జెడుఁ దమ మంతయున్ దెవులుచేఁ జెడుఁ జక్కఁదనంబు పాపముల్
చెడు హరిశంభుకీర్తనముచే శతసౌమ్యగుణంబు లైననున్
జెడు నొరు వేఁడఁబోవుటకుఁ జేరినయర్థికి నెల్లభంగులన్.

119


వ.

కావున నొక్కరి నడిగిన వారు పెట్టుట కష్టం బగుట నెవ్విధంబున బ్రతుక నేర్తు
నెవ్విధంబున మృత్యుముఖద్వారంబు దొలఁగుదుఁ జిరప్రవాసియుఁ బరాన్నభోజి
యుఁ బరగృహవాసియు నయినమానవుండు బ్రతికియుఁ జచ్చినవానితో సమానుండు
వాడు జీవితుండై యుండుటకంటె మృతుం డగుటయె మే లని విచారించియును
ధనాపేక్ష నయ్యతీశ్వరుం గఱవ నిగ్రహించి కదిసిన న న్నెఱిఁగి బృహస్ఫిగుండు
కృతాంతదండంబువోని ప్రచండదండంబున నన్ను దండించిన సాభిలాషంబున సంతో
షంబు లేనినన్ను నాత్మద్రోహిఁ గా నెఱింగితి నెట్లంటేని.

120


గీ.

నిత్యసంతోషవంతుఁ డై నెగడువాని, కన్నిచోటుల సంపద లానియుండుఁ
జెప్పు లిడికొన్న కాళ్ల కీక్షితితలంబు, తోలు గప్పినచందమై తోఁచునట్లు.

121


వ.

అని మఱియును.

122