| | కాలవశంబు గాక యది గానక హీనుఁడు పాఱుఁ బ్రాజ్ఞుఁ డా | 232 |
| వ. | అదియునుంగాక. | 233 |
| సీ. | వైరంబు కొఱ గాదు వసుధ నెవ్వారికి, నట్టిది బలవంత మయ్యెనేని | |
| గీ. | బాఱి కలకాల మెవ్వాఁడు బ్రతుకు నంచుఁ, బ్రాణసందేహమునఁ దెగుఁ బ్రాజ్ఞుఁ డెఱిఁగి | 234 |
| వ. | ఇట్లు చంపి యాకుళీరం బెటకేనియుం జనియె నట్లు నీవును గృష్ణసర్పంబు భంజింపు | 235 |
| ఉ. | ఆమఱునాడు వాయసము నాపుర మేలుమహీశుమందిరా | 236 |
| చ. | తన మెడ హేమసూత్ర మొకదారువునం దగిలించి గ్రక్కునం | 237 |
| క. | విని యానరపతి భృత్యులఁ, గనుఁగొని వాయసము గొన్నకంఠాభరణం | 238 |
| గీ. | వాయసంబును నెలయించి వారు సూడఁ, గనకసూత్రంబుఁ గొనిపోయి కాలసర్ప | 239 |
| గీ. | గడ్డపారలఁ బారల బెడ్డ లొదవ, వెడఁదగుద్దళ్ళ నాపుట్ట విడియఁ ద్రవ్వ | 240 |
| వ. | కఱచి యెటయేనియం బఱచునమ్మహాహిం బొదివి పోనీక కొందఱు కోదండధరులు | 241 |
