| మతిఁ దలపోయ నిద్దఱును మాన్యులె యైనను భార్యరక్ష దా | 32 |
ఉ. | ఎక్కువ చెప్పఁ జూపఁ గలయింట జనించుకులాంగనాళిలోఁ | 33 |
వ. | కావునఁ గులకాంతను రక్షించుటయ యుత్తమధర్మంబు మిత్త్రుం డైనబలివర్ధనుఁ బరి | 34 |
గీ. | ఎంత వేగిర మింటికి నేఁగి తిప్పు, డింతలోననె మరలి రా నెద్దికతము | 35 |
క. | చిరకాలమైత్త్రి నీయెడ, జరగంగా నింటి కరుగఁజాలక నేఁ డ | 36 |
క. | ఉపకారవాంఛ సఖ్యము, నిపుణతఁ జేయుదురు గాక నీ వేమియుఁ బ్ర | 37 |
వ. | అనుటయు బలివర్ధనుఁ డిట్లనియె. | 38 |
గీ. | డాసి యువకార మే నేమి చేసినాఁడఁ, బూని నీతోడఁ జేసినపొందువలన | 39 |
గీ. | శోకశాత్రవభయములచొప్పు మాన్పు, ప్రీతివిశ్వాసగుణహేతుభూత మైన | 40 |
వ. | అని పలికిన విని క్రకచుం డిట్లనియె. | 41 |
ఉ. | మింటికి నిక్కునీతరువుమీఁదను నీవును నేను నీటిలో | 42 |
క. | నిలిచినకపివరుఁ దోడ్కొని, నిలుపోపక మొసలి పలికె నేఁ డీమిత్త్రుం | 43 |
క. | స్త్రీకార్యము బలవంతము, నా కింతటి సాధుమిత్త్రు వనచరు మృతుఁగాఁ | 44 |