| వ. | అంతట నొక్కనాఁడు మందవిషుండు జలపాదశేషం బైనసరోవరంబునఁ గ్రుమ్మరి | 341 |
| క. | భూసురశాపము నన్నుం, జేసినదోషంబు నిన్నుఁ జెందినపనికిం | 342 |
| వ. | వధియించి యాకృష్ణసర్పంబు నిజేచ్ఛం జనియెం గావున నేనును నవ్విధంబున శత్రుల | 343 |
| గీ. | అగ్నిశేషంబు ఋణశేష మహితశేష, మడఁపలేకున్న నవి వృద్ధి యగుడు నేచి | 344 |
| గీ. | అడవి నిర్దహింప ననలంబు తరుమూల, రక్ష సేయ మొలచుఁ గమ్మఱంగ | 345 |
| వ. | అని విచారించి పగతుగ నిరవశేషంబుగా సంహరించిన భాగ్యవంతుండ వని పలికి | 346 |
| సీ. | వ్యసనశీలుఁడు గాక వసుమతీనాథుండు, సకలప్రజానురంజనము వడసి | |
| గీ. | యాత్మసంరక్ష మఱవ కహర్నిశంబు, ధార్మికుం డని జగ మెల్లఁ దన్నుఁ బొగడ | 347 |
| వ. | అని మఱియును. | 348 |
| క. | కడిఁదిపగరు గైదువు గొని, పొడిచినయెడ నైన బ్రదుకు బుద్ధిని జెఱుపం | 349 |
| చ. | అలఘునిశాతహేతి నదరంటఁగఁ దాఁకినవైరి యాహవ | 350 |
| వ. | అని మఱియును. | 351 |
| క. | ఏపని యుద్యోగించిన, నాపని దైవానుకూల మైన ఫలించున్ | 352 |
