| | వేమాఱు మైసోల్ని రాబారులెల్లన్దిటం బొప్పనిన్ గానఁగా నేర రెవ్వారికిం గీడు గావింపఁగానోడి యేకోర్కులు న్వీడి నీపైఁ దలం పెప్పుడు న్నిల్పి లోఁ దాల్మి దైవాఱఁగాఁ జెయ్వులేమైన నీ కప్పనంబంచుఁ బూఁట ల్వడిం ద్రోచు నాబల్లిదు ల్నీకు విందుల్గదా! నీవు కూర్మిం గనుంగొన్నచోఁ గాక నే నిన్నుఁ గొండాడఁగా నెంతవాఁడ న్నిజం బొప్ప నన్నల్వవు న్నీవె వెన్నుండవు న్నీవె ముక్కంటివి న్నీవె జాబిల్లివిం బ్రొద్దవు న్గాడ్పవు న్నీవె ప్రాఁబల్కులు న్నీవె గట్టుంగముల్ మ్రాకులు న్వాఁకలు న్నీవె కా నెంచి ని న్బత్తి నే ప్రొద్దునుం గొల్చెదన్. | 41 |
| తే. | అనుచుఁ గైవార మొనరించు నవ్వలంతి | 42 |
కాలనేమికొడుకు లాఁబోతులై పుట్టి జగములను గాసిఁ బెట్టుట
| సీ. | అంతట మిథిలలో నలకుంభకునియింట | |
