| క. |
మునిసిద్ధయక్షకిన్నర, దనుజోరగకన్యకావితానము నెల్లం
గొనివచ్చి వచ్చి పుష్పక, మునఁ బెట్టుచు వచ్చెఁ బంక్తిముఖుఁ డనయుండై.
| 99
|
| సీ. |
తట్టికి వచ్చి యిట్టట్టు వో నేరని లేళ్లవిధంబున లీల యెడలి
వలఁ జిక్కి యెక్కడ మెలఁగంగ నేరని చిలుకలచాడ్పునఁ జెన్ను దఱిఁగి
మావునఁ జొరఁబడి యావలఁ జన లేని మీలచందంబునఁ జాలఁ గుంది
యురులలోఁ బడి యెందు నరుగంగఁజాలని నెమిళులతెఱఁగునఁ గొమరు దక్కి
|
|
| తే. |
కలయఁజూచుచుఁ బలుకంగ వెలుఁగు రాక, నలఁగుమేనులతో నెఱిఁదలలు వీడి
వెగడుపడి వెల్లనై కడు విన్నఁబోయి, పుష్పకంబున నున్న యప్పొలఁతు లెల్ల.
| 100
|
| క. |
కొలఁదికి మీఱిన నెవ్వగ, నలఁదురి నానావిధంబు లైనతమతలం
పులగతి నోర్తోర్తునకుం, దెలియ విలాపములు సేయుతెఱఁ గె ట్లనినన్.
| 101
|
| క. |
చంపు నొకో యక్కట కారింపఁ దలంచు నొకొ లఘుచరిత్రంబులకుం
బంపఁ గడంగు నొకో శం, కింపం డీకఱకుటసుర గీ డొనరింపన్.
| 102
|
రావణునిచెఱం బడిన స్త్రీలు విలపించుట
| మ. |
మగఁడా నీవు జగంబుచొప్పు మిగులన్ మానంబు వాటింతు వా
లిగ నెగ్గం బగుమాట వాటిలెనె తల్లీ నీకు లోకంబుపా
టిగ ని ట్లొందెనె నిందతోడివగ తండ్రీ యెందుఁ గీర్తింపఁగాఁ
దగునీసంతతి కీడునం దొడరెనే దైవంబుచెయ్దిం గటా.
| 103
|
| తే. |
చమురు నెత్తురు నవుబంధుసమితిగరము, ప్రీతి నఱకాళులకు నఱచేతు లొగ్గ
సునికి యెక్కడ నీక్రూరదనుజుబారి, కగ్గ మై వచ్చు టెక్కడ నకట విధియ.
| 104
|
| ఉ. |
ఇమ్ములఁ దోడ నాడుచెలు లే మనుచుండుదు రొక్కొ యిప్డు నా
తమ్మునిముద్దుమాటలు గొదల్పడఁ బల్కెడుచిల్కబోద ని
త్యమ్మును బొత్తునం గుడుచు నర్మిలి చేడ్పడు మవ్వ మెక్కి యొ
క్కుమ్మడి నంకురించులత లొప్పు దొఱంగవె నీరు గానమిన్.
| 105
|
| ఉ. |
చిత్తము గుందుచుండఁ జెఱసేయుటకంటె విశుద్ధ మైననా
వృత్తము గోలువుచ్చుటకు వేగ తలంపక నన్ను లగ్గుగాఁ
గత్తులఁ గోసి దానవులు గండలు దిం డ్రని కట్టిఁ డైనవీఁ
డిత్తఱి నెట్టు లైన సమయింపఁ డొకో దొసఁ గెల్ల మానఁగన్.
| 106
|
| క. |
అని పెక్కుతెఱంగుల న, వ్వనితలు దురపిల్లి యిట్లు వనరుచుఁ జదలం
జని చని నలుదిక్కులుఁ గనుఁ, గొని పల్కిరి తల్లడంబు గూరిన మఱియున్.
| 107
|
| ఆ. |
ఇంక నేటిలోక మీదుష్టదైత్యుని, కిట్ల చెల్లె నేని యెల్లి నేఁటి
లోనఁ బాడు గాదె యానలినాసను, రాజసంబు నిష్ప్రయోజనముగ.
| 108
|
